هوش اجتماعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هوش اجتماعی (به انگلیسی:Social intelligence) توانایی شناخت خود و شناخت دیگران است. هوش اجتماعی از تجربه با افراد و یادگیری از موفقیت و شکست در محیط‌های اجتماعی ایجاد می‌شود. هوش اجتماعی در میان عموم ممکن است به عنوان «عقل سلیم» یا «هوش خیابانی» نیز شناخته شود.[۱][۲]

تعریف‌ها[ویرایش]

راس هانی ویل ، دانشمند علوم اجتماعی، چنین فرض می‌کند که هوش اجتماعی معیاری از خودآگاهی و آگاهی اجتماعی، باورها و نگرش‌های اجتماعی تکامل‌یافته، و ظرفیت و اشتها برای مدیریت تغییرات پیچیده اجتماعی است. روان‌شناسی به نام نیکلاس هامفری معتقد است که این هوش اجتماعی است و نه هوش کَمی که ما را به عنوان یک انسان تعریف می‌کند.

تعریف اصلی هوش اجتماعی (توسط ادوارد ثورندایک در سال ۱۹۲۰) «توانایی درک و مدیریت (تعاملات خود با) مردان، زنان، پسران و دختران و عمل به طوری عاقلانه در روابط انسانی»[en ۱] است.[۳] بنابراین این اصطلاح می‌تواند معادلی برای یکی از انواع هوش چندگانه هوارد گاردنر شناسایی شود و همچنین ارتباط نزدیکی با نظریه ذهن دارد.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. the ability to understand and manage men and women and boys and girls, to act wisely in human relations

منابع[ویرایش]

  1. The Man Problem: destructive masculinity in Western culture, Palgrave Macmillan, New York.
  2. "What Is Social Intelligence? Why Does It Matter?". Psychology Today (به انگلیسی). Retrieved 2019-10-26.
  3. Thorndike, Edward L. (Edward Lee) (1 January 1920). "Intelligence and its uses". Harper's Magazine.
  4. Ganaie, M.Y; Mudasir, Hafiz (2015). "A Study of Social Intelligence & Academic Achievement of College Students of District Srinagar, J&K, India" (PDF). The Journal of American Science. 11 (3).

پیوند به بیرون[ویرایش]