هنر ساسانیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گچبری ساسانی ، ٱم الزعتر ، نشان نوشته شده به خط پهلوی ، در وسط دو بال ، واژه افزون آورده شده که نمادی از فَرْرَهْ است که در جمع معنی نشان، آرزوی فرر افزون می‌باشد.[۱] نشان دانشگاه تهران از این گچبری تأثیر گرفته‌است.

هنر ساسانیان گونه ای از هنر ایرانی است که در زمان حکومت ساسانیان رواج یافت. نمونه‌ای از هنرهای ساسانیان را می‌توان در شهرهای کازرون و فیروزآباد مشاهده کرد. هنر در زمان ساسانی به شدت توسعه یافت و یکی از بزرگترین آثار هنری در ایران در این دوران به جا مانده‌است.

آثار[ویرایش]

از جمله دستاوردهای قابل توجه از هنر ساسانی در درجه اول در استان فارس قابل مشاهده است. استان فارس مهد شاهنشاهی ساسانی است و بسیاری از آثار و هنرهای این دوره در این استان قرار دارد. از جمله آثار باستانی شهرستان فیروزآباد که کاخ اردشیر بابکان را در خود جای داده‌است. از دیگر آثار هنری بسیار مهم دوره ساسانیان می‌توان به نقش برجسته‌های نقش رستم اشاره کرده که در آن نبرد ادسا و شکست روم از ایران و همچنین اهورامزدا را نمایش می‌دهد.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Soudavar, Abolala (2012). "FARR(AH) ii. ICONOGRAPHY OF FARR(AH)/XᵛARƎNAH". دانشنامه ایرانیکا (به انگلیسی).

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Art sassanide». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای آلمانی ، بازبینی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۱.

پیوند به بیرون[ویرایش]