همودینامیک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

همودینامیک (به انگلیسی: Hemodynamic) یا دینامیک‌خون یعنی حرکت‌شناسی خون.

همودینامیک عروق در فعالیت‌های ورزشی[ویرایش]

تنظیم عروق خونی هنگام فعالیت ورزشی مستلزم تنظیم مقاومت عروق محیطی و فشار خون و توزیع مجدد جریان خون به سوی بافت‌های ویژه است. این پاسخ‌ها به وسیله تنظیم کننده‌های عصبی، هورمونی و موضعی سرخرگچه‌ها و عروق ریز ایجاد می‌شوند. هورمون‌هایی که این فرایند را تحت تأثیر قرار می‌دهند عبارتند از: ۱. افزایش کاتکولامین‌ها (گیرنده آلفا) سبب انقباض عمومی عروق می‌شود. ۲. افزایش غلظت ایزوتانسین ۱، وازوپرسین و تا حدی آلدسترون با تنگ کردن عروق، مقاومت عروق محیطی را افزایش می‌دهند.^[۱] یا در مطالعات حوزه شناختی می‌تواند برای بررسی میزان فعالیت قسمتهای مختلف مغز،^[۲] کلیه^[۳] یا کبد^[۴] و.. مورد استفاده قرار گیرد.

تفاوت همودینامیک و رئولوژی خون[ویرایش]

این دو حوزه بسیار به هم شبیه می‌باشند. شارش‌شناسی (به انگلیسی: rheology) دانش جریان‌شناسی و تأثیرات متقابل محیط جریان بر آن و تغییر شکل آن می‌باشد. این دانش با بررسی و توصیف خواص سیالات یا شاره‌ها (به انگلیسی: fluids) که در اینجا خون می‌باشد همچنین گران‌رَوی (به انگلیسی: viscosity) یا چسبندگی، مقاومت در برابر جریان خون و کِشسانی (به انگلیسی: elasticity) رگ‌ها و ساختار و پایداری عروق می‌باشد. اما در حوزه دینامیک این بررسی‌ها کابردی تر بوده و محدود به حجم و فشار خون بر محیط می‌باشد.^[۵]

منابع[ویرایش]