هرمان فون هلمهولتز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هرمان فون هلمهولتز
زادهٔ۳۱ اوت ۱۸۲۱
پوتسدام، پادشاهی پروس، کنفدراسیون آلمان
درگذشت۸ سپتامبر ۱۸۹۴ (۷۳ سال)
شارلوتنبورگ، برلین، پادشاهی پروس، امپراتوری آلمان
محل زندگیآلمان
ملیتآلمانی
محل تحصیلمؤسسه فردریش ویلیام رویال (دکترای پزشکی, ۱۸۴۲)
شناخته‌شده برای
جایزه(ها)مدال ماتئوچی (۱۸۶۸)
مدال کاپلی (۱۸۷۳)
مدال آلبرت (۱۸۸۸)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک
فیزیولوژی
روان‌شناسی
محل کاردانشگاه کونیگسبرگ
دانشگاه بن
دانشگاه هایدلبرگ
دانشگاه هومبولت برلین
استاد راهنمایوهانس پتر مولر
دانشجویان دکتریآلبرت آبراهام مایکلسون
ویلهلم وین
ماکس پلانک
ویلیام جیمز
هاینریش هرتز
گابریل لیپمن
لوراند اتووش
اوتو لومر
میهایلو پاپین
فردریش اسچوتی
آرتور گوردون وبستر
دیگر دانشجویان برجستههنری آگوستوس روولاند
ویلهلم وونت
تأثیر گرفته از
تأثیر گذار برلودویگ ویتگنشتاین[۲]


هِرمان لودویگ فِردیناند فون هِلمهولتز (به آلمانی: Hermann Ludwig Ferdinand von Helmholtz) (زاده ۳۱ اوت ۱۸۲۱ – درگذشته ۸ سپتامبر ۱۸۹۴)، پزشک و فیزیک‌دان آلمانی بود که در چندین زمینهٔ علمی کارهای چشمگیری کرد. شهرت او بیشتر به‌سبب اثبات قانون پایستگی انرژی است. امروزه بزرگترین بنیاد پژوهشی آلمان، به‎‌افتخار او، انجمن هلمهولتز نام گرفته‌است.[۳]

او را در فیزیولوژی و روان‌شناسی، به‌سبب ریاضیات چشم، نظریه‌های بینایی، ایده‌هایی دربارهٔ درک بصری از فضا، تحقیق در بینایی رنگی، همچنین درک صدا، و تجربه‌گرایی در فیزیولوژی ادراک می‌شناسند.

در فیزیک، او را به‌سبب نظریه‌هایش در انرژی و پایستگی آن، و کارهایش در الکترودینامیک، ترمودینامیک شیمیایی و ترمودینامیک می‌شناسند.

شناخته شدن هلمهولتز به عنوان یک فیلسوف، به‌سبب نظریه‌هایش در فلسفه علم؛ ایده‌هایی درباره رابطه ادراک و طبیعت، زیبایی‌شناسی و ایده‌هایی دربارهٔ قدرت تمدن‌گرای علم بوده‌است.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Hermann von Helmholtz entry at the Stanford Encyclopedia of Philosophy by Lydia Patton
  2. Patton, Lydia, 2009, "Signs, Toy Models, and the A Priori: from Helmholtz to Wittgenstein," Studies in the History and Philosophy of Science, 40 (3): 281–289.
  3. Cahan, David (1993). Hermann von Helmholtz and the Foundations of Nineteenth-Century Science. University of California Press. ISBN 978-0-520-08334-9.[کدام صفحه؟]

مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

  • ۱۹۷۱. Selected Writings of Hermann von Helmholtz. Kahl, Russell, ed. Wesleyan Uni. Press.
  • ۱۹۷۷. Helmholtz: Epistemological Writings. Cohen, Robert, and Wartofsky, Marx, eds. and trans. Reidel.
  • Ewald, William B. , ed. , 1996. From Kant to Hilbert: A Source Book in the Foundations of Mathematics, 2 vols. Oxford Uni. Press.
    • ۱۸۷۶. «The origin and meaning of geometrical axioms,» ۶۶۳–۸۸.
    • ۱۸۷۸. «The facts in perception,» ۶۹۸–۷۲۶.
    • ۱۸۸۷. «Numbering and measuring from an epistemological viewpoint,» ۷۲۷–۵۲.
  • Leo Koenigsberger, translated by Frances A. Welby Hermann von Helmholtz (Dover, 1965)

پیوند به بیرون[ویرایش]