هانری بکرل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آنتوان هنری بکرل
آنتوان هنری بکرل، فیزیک‌دان فرانسوی
زادهٔ۱۵ دسامبر ۱۸۵۲
پاریس، فرانسه
درگذشت۲۵ اوت ۱۹۰۸ (۵۵ سال)
کرویزیک، بریتانی، فرانسه
ملیتفرانسوی
محل تحصیلاکول پلی‌تکنیک
École des Ponts et Chaussées
شناخته‌شده برایپرتوزایی
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک، شیمی
محل کارConservatoire des Arts et Metiers
اکول پلی‌تکنیک
موزه تاریخ طبیعی ملی
دانشجویان دکتریماری کوری
امضاء
یادداشت‌ها

آنتوان آنری بکرل (به فرانسوی: Antoine Henri Becquerel) ‏(۱۸۵۲–۱۹۰۸) فیزیک‌دان فرانسوی و یکی از کاشفان پرتوزایی بود. وی در پاریس و در خانواده‌ای اهل علم زاده‌شد. تحصیلات‌ش را در پلی‌تکنیک این شهر و مدرسهٔ «پل‌ها و راه‌ها» به پایان رساند. ۱۸۹۲، استاد موزهٔ ملّی تاریخ طبیعی پاریس شد؛ او سومین نفر از خانوادهٔ بکرل بود که به این سمت برگزیده می‌شد. ۱۸۹۴ ،مهندس ارشد وزارت راه و پل شد.

تصویر فیلم عکاسی بکرل که از راه پرتودهی به نمک اورانیوم، تار شده‌اند. سایهٔ یک صلیب مالتی فلزی، میان فیلم عکاسی و نمک اورانیوم، به روشنی دیده می‌شود.

بکرل، ۱۸۹۶، که مشغول بررسی فسفرسانس در نمک‌های اورانیوم بود، پرتوزایی را کشف کرد. ۱۹۰۳، او، ماری کوری و پیر کوری، «به‌ پاس خدمات برجسته‌ در کشف پرتوزایی خودبه‌خودی»، نوبل فیزیک گرفتند. «بکرل»، واحد پرتوزایی، به نام او است. دو چاله در ماه و مریخ هم به افتخار او نام‌گذاری شده‌اند.

وی نوه آنتوان سزار بکرل، پسر آلکساندر ادمون بکرل و برادرزاده لوئی آلفرد بکرل بود.

بکرل در آزمایشگاه

منابع[ویرایش]