French
Deutschنیکول پاشینیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیکول پاشینیان | |
|---|---|
Նիկոլ Փաշինյան | |
.jpg) پرترهٔ رسمی، ۲۰۲۲ | |
| بیستمین نخست‌وزیر ارمنستان | |
| آغاز به کار ۸ مه ۲۰۱۸ | |
| رئیس‌جمهور | آرمن سارگسیانواهاگن خاچاطوریان |
| پس از | کارن کاراپتیان (کفیل) |
| عضو مجلس ملی جمهوری ارمنستان | |
| دوره مسئولیت ۶ مه ۲۰۱۲ – ۸ مه ۲۰۱۸ | |
| فراکسیون | اتحاد راه خروج (۲۰۱۶-) |
| حوزه انتخاباتی | Electoral District #4 |
| رهبر اتحاد راه خروج | |
| آغاز به کار ۱۸ مه ۲۰۱۷ همکار با آرام سارگسیان، ادمون ماروکیان | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱ ژوئن ۱۹۷۵ (۴۸ سال) ایجوان، ارمنستان شوروی، اتحاد شوروی[۱] |
| حزب سیاسی | Impeachment Union (۲۰۰۷) کنگره ملی ارمنی (۲۰۰۸–۲۰۱۳) Civil Contract (۲۰۱۳-) |
| همسر(ان) | آنا هاکوبیان |
| فرزندان | ۳ دختر (ماریام (زاده ۱۹۹۸)، شوشان (زاده ۲۰۰۷)، آرپی (زاده ۲۰۱۵) و ۱ پسر آشوت (زاده ۲۰۰۰) |
| محل تحصیل | دانشگاه دولتی ایروان |
| پیشه | journalist, former editor of Haykakan Zhamanak |
| امضا |  |
| وبگاه | |
نیکول وُوایی پاشینیان (ارمنی: Նիկոլ Վովայի Փաշինյան؛ زادهٔ ۱ ژوئن ۱۹۷۵) روزنامه‌نگار و ناشر سابق و سیاستمدار اهل ارمنستان است که از ۸ مه ۲۰۱۸ به عنوان نخست‌وزیر ارمنستان فعالیت می‌کند.
در ۲۵ فوریه ۲۰۲۱، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ارمنستان ، اونیک گاسپاریان و بیش از ۴۰ ژنرال عالی رتبه دیگر، خواستار استعفای پاشینیان شدند، اقدامی که پاشینیان آن را به عنوان تلاش برای کودتا توصیف کرد، این بحران سیاسی با برکناری گاسپاریان پایان یافت. در ۲۵ آوریل ۲۰۲۱ پاشینیان استعفای رسمی خود را از نخست وزیری اعلام کرد تا اجازه دهد انتخابات زودهنگام در ماه ژوئن برگزار شود، اگرچه اعلام کرد که تا زمان برگزاری انتخابات به عنوان کفیل نخست وزیر باقی خواهد ماند. با اینحال حزب وی با کسب بیش از نیمی از آرا در انتخابات ۲۰۲۱ به پیروزی دست یافت.
زندگی[ویرایش]
.jpg)
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت ارمنستان |
|
|
نیکول پاشینیان در ۱ ژوئن ۱۹۷۵ در شهر ایجوان به دنیا آمد. وی نخست به عنوان روزنامه‌نگار در روزنامه «دوران ارمنی» وارد فعالیت حرفه‌ای و سیاسی شد. پاشینیان سال ۲۰۰۹ به اتهام فعالیت برای براندازی محکوم به زندان شد و به زندگی زیرزمینی روی آورد تا اینکه پس از یک سال داوطلبانه خود را معرفی کرد و به هفت سال زندان محکوم شد، اما در سال ۲۰۱۱ پس از دو سال، در بیستمین سالگرد استقلال ارمنستان مورد عفو عمومی قرار گرفت. وی عضو کنگره ملی ارمنی (حزب مخالف دولت) به رهبری لوون تر-پتروسیان رئیس‌جمهور سابق ارمنستان بود. وی سردبیر پرفروش‌ترین روزنامه ارمنستان «هایکاکان ژاماناک» بود.
وی در سال ۲۰۱۲ به عنوان نماینده به مجلس ملی جمهوری ارمنستان راه یافت. پاشینیان در سال ۲۰۱۵ حزب «پیمان مدنی» را تأسیس نمود و در سال ۲۰۱۷ هم بنیان‌گذار ائتلاف «راه کار» شد که رهبری آن را تا به امروز بر عهده دارد. وی در سال ۲۰۱۸ به ابتکار «اقدام من» علیه سومین دوره حکومت سرژ سارگسیان اقدام نمود. در چارچوب این اقدام وی فاصله بین شهرهای گیومری تا ایروان را با پای پیاده طی نمود. در این کنش افراد بسیاری به او پیوستند تا اینکه شمار آنان به ده‌ها هزار نفر رسید. شکل‌گیری و تداوم اعتراضات گسترده ضددولتی در ایروان و دیگر شهرهای ارمنستان سرژ سارگسیان را وادار به استعفا از پست نخست‌وزیری نمود و مبارزه مخالفان علیه حزب حاکم جمهوریخواه همچنان ادامه یافت تا این حزب راضی به پذیرش قدرت یافتن رهبر مخالفان شد. در نتیجه این اعتراضات همه احزاب کشور به پاشینیان پیوستند، ائتلاف حاکم فروریخت و چند وزیر از مقام خود استعفا کردند.[۲]
نخست‌وزیری ارمنستان[ویرایش]
پاشینیان در ۸ می ۲۰۱۸ توسط مجلس ارمنستان به عنوان نخست‌وزیر این کشور انتخاب شد.
مجلس ارمنستان در نشست سه‌شنبه، هشتم مه ۲۰۱۸ با ۵۹ رأی موافق و ۴۲ رأی مخالف، وی را به عنوان نخست‌وزیر جدید این کشور انتخاب کرد. شماری از نمایندگان حزب جمهوریخواه ارمنستان به نخست‌وزیری پاشینیان رأی مثبت دادند.[۳]
نیکول پاشینیان در حاشیه نشست اتحادیه اقتصادی اوراسیا که در سوچی روسیه برگزار شد با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه دیدار کرد. نخست‌وزیر ارمنستان در این دیدار بر اهمیت استراتژیک روابط دو کشور تأکید کرد و گفت می‌خواهد که روابط دو کشور نزدیکتر باشد. پوتین هم ارمنستان را متحد نزدیک روسیه خواند.[۴]
سفرهای خارجی[ویرایش]
ایران[ویرایش]
نیکول پاشینیان ۸ اسفند ۱۳۹۷ در صدر یک هیئت بلندپایه سیاسی و اقتصادی وارد تهران شد و در فرودگاه مهرآباد مورد استقبال رضا اردکانیان وزیر نیرو قرار گرفت و با حسن روحانی در مجموعه تاریخی - فرهنگی سعدآباد و سید علی خامنه‌ای دیدار نمود.[۵][۶]
زندگی شخصی[ویرایش]
پاشینیان با آنا هاکوبیان روزنامه‌نگاری که با او در دانشگاه دولتی ایروان آشناشد ازدواج کرد. آنها سه دختر و یک پسر دارند. وی از ۲۰۱۲ سردبیر ارشد روزنامه صبح ارمنستان در ایروان «هایکاکان ژاماناک» بوده‌است.[۷] پاشینیان و هاکوبیان به‌طور رسمی ازدواج نکرده‌اند و در کلیسا مراسم ازدواج نداشتند. پاشینیان اظهار داشت امیدوار است روزی بتوانند در کلیسای ارتدوکس ارمنی ازدواج کنند. آشوت پسر پاشینیان در سال ۲۰۱۸ به‌طور داوطلب در (قره باغ) خدمت کرد.[۸]
در ژوئن ۲۰۲۰، پاشینیان اعلام کرد که او و تمام خانواده‌اش مبتلا به کووید ۱۹ شدند و درنتیجه خود را در نخست‌وزیری ایزوله کرده‌است.[۹]
نگارخانه[ویرایش]
-
-
-
-
-
-
نیکول پاشینیان در تهران -
-
.jpg)
_02.jpg)
.jpg)
_10.jpg)
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Никол Пашинян — РБК: «Я не хочу учитывать украинский опыт»" (به روسی). rbc.ru. 26 April 2018. Retrieved 3 May 2018.
- ↑ «رهبر مخالفان ارمنستان نخست‌وزیر شد». ایرنا.
- ↑ «نیکول پاشینیان، رهبر مخالفان در ارمنستان به عنوان نخست‌وزیر جدید انتخاب شد».
- ↑ http://www.bbc.com/persian/live/44107050. دریافت‌شده در ۱۴ مه ۲۰۱۸. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «نخست‌وزیر ارمنستان وارد تهران شد». ایرنا.
- ↑ «رهبر معظم انقلاب: روابط ایران و ارمنستان باید مستحکم، مستمر و دوستانه باشد». روزنامه ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۹.
- ↑ "Who is Armenian opposition leader Nikol Pashinyan?". Al Jazeera. 2 May 2018.
- ↑ Jardine, Bradley (29 May 2018). "Armenian leader Pashinyan's son volunteers to serve in Karabakh". EurasiaNet.
- ↑ Hovhannisyan, Nvard; Marrow, Alexander; Evans, Catherine (1 June 2020). "Armenian PM Pashinyan tests positive for coronavirus". Reuters. Retrieved 1 June 2020.
منابع[ویرایش]
- [۱] at Avproduction.am بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
- Այվազյան, Հ. Մ. (2005 (2007)). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. առաջին / երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.
{{cite book}}: Check date values in:|date=(help) - Նիկոլ Փաշինյան at Avproduction.am
- «پاشینیان چگونه در ارمنستان به قدرت رسید؟».
- «پارلمان ارمنستان به نخست‌وزیری رهبر معترضان رای داد».
- «نیکول پاشینیان سرانجام نخست‌وزیر ارمنستان شد».
- «خبرنگاری که نخست وزیر ارمنستان شد».
- «رهبر مخالفان ارمنستان نخست‌وزیر شد».
- «اعتراض‌های ارمنستان و امید مردم به تغییرات بنیادین».
- «نیکول پاشینیان نخست».
- «حبرنگاری که رهبر شد نخست‌وزیر جدید ارمنستان را بیشتر بشناسیم».
- «تیم پاشینیان در حال فتح شهرداری ایروان».
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nikol Pashinyan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیکول پاشینیان موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 اولین جمهوری ارمنستان | |
|---|---|
 جمهوری سوسیالیستی ماورای قفقاز شوروی&  جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی | |
 ارمنستان | |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Government of Armenia / Armenia's president] / The Government of the Republic of Armenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
رهبران کنونی کشورهای مستقل همسود | |
|---|---|
| نمایندگان دوره پنجم مجلس ملی جمهوری ارمنستان | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نمایندگان مجلس |
| ||||||||||||||||||
| Լիազորությունները դադարեցրած |
| ||||||||||||||||||
| مرتبط | |||||||||||||||||||
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
خطای لوآ در پودمان:External_links2 در خط 126: assign to undeclared variable 'link'.