نیروی دریایی آلمان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله دربارهٔ نیروی دریایی کنونی آلمان و نیروی دریایی آلمان غربی، پس از جنگ جهانی دوم است. برای نیروی دریایی آلمان در جنگ جهانی اول،، نیروی دریایی امپراتوری آلمان را ببینید. برای نیروی دریایی جمهوری وایمار،، رایشس‌مارینه را ببینید. برای نیروی دریایی آلمان در جنگ جهانی دوم،، کریگسمارینه را ببینید.
نیروی دریایی
Marine
بنیان‌گذاری۲ ژانویه ۱۹۵۶؛ ۶۸ سال پیش (۱۹۵۶-02}})
کشور آلمان
گونهنیروی دریایی
اندازه۱۶٬۳۹۰ پرسنل (مارس ۲۰۲۱)[۱]
۶۵ شناور
۵۶ هواگرد
بخشی ازبوندس‌وهر
مقر اصلیروستوک (ستاد فرماندهی نیروی دریایی)
شعار(ها)Wir. Dienen. Deutschland (ما خدمت‌گزار آلمان هستیم)
رژه"Gruß an Kiel [de]"
سالگردها۱۴ ژوئن
نبردها
وبگاه
فرماندهان
بازرس نیروی دریاییدریاسالار Jan Christian Kaack
معاون بازرسی نیروی دریاییدریاسالار Rainer Brinkmann
رئیس ستاددریاسالار Frank Martin Lenski [de]
فرماندهان برجسته
نشان
نشان

نیروی دریایی آلمان (به آلمانی: Deutsche Marine) نیروی دریایی کشور آلمان و بخشی از بوندس‌وهر (نیروهای مسلح آلمان) است. مهم‌ترین مأموریت نیروی دریایی آلمان، حفاظت از آب‌های سرزمینی، منافع ملی و مرزهای آبی جمهوری فدرال آلمان و کشورهای هم‌پیمان آن است. این نیرو همچنین در انجام عملیات‌های حفظ و برقراری صلح، مبارزه با دزدی دریایی و مأموریت‌های بشردوستانه در هنگام وقوع فجایع و بلایای طبیعی فعالیت می‌کند.[۲]

تاریخچه[ویرایش]

تاریخچه نیروی دریایی آلمان به ناوگان امپراطوری (Reichsflotte) در طی انقلاب ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۲ بر می‌گردد. اما به‌طور دقیق تر می‌توان ریشه آن را در ناوگان دریایی پروس که بعدها به ناوگان فدرال آلمان شمالی (Norddeutsche Bundesmarine) (۱۸۶۶ تا ۱۸۷۱) تبدیل شد جستجو کرد که این ناوگان نیز در طی سال‌های ۱۸۷۲ تا ۱۹۱۸ به ناوگان امپراتوری (نیروی دریایی امپراتوری آلمان) تغییر یافت. نام این نیرو در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۵، به رایشس‌مارینه و پس از آن و طی سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۵ به کریگسمارینه تغییر یافت.

یک ملوان نیروی دریایی آلمان در دههٔ ۱۹۷۰

در سال ۱۹۵۶ با الحاق آلمان غربی به ناتو، نیروی دریایی جدیدی شکل گرفت که به نیروی دریایی فدرال (بوندس‌مارین) شهرت یافت. با اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰، تصمیم گرفته شد که به جای نام بوندس مارین از نام "Deutsche Marine" (نیروی دریایی آلمان) استفاده شود.

ناوچه جنگی "کارلسروهه" در حال نجات افرادی که کشتی‌شان در سواحل سومالی غرق شده‌است. این ناو در یک مانور ضد حملات تروریستی با نام آزادی ابدی که در آوریل ۲۰۰۵ برگزار شد شرکت می‌کرد.
یادبود نیروی دریایی لابو برای گرامیداشت خاطرهٔ ملوانانی که در طی جنگ‌های جهانی و در حال انجام وظیفه در دریا و U995 جان خود را از دست دادند.

ماموریت‌های کنونی[ویرایش]

ناوهای جنگی آلمان در هر چهار «گروه دریایی ناتو» شرکت دارند. همچنین نیروی دریایی آلمان در عملیات‌های بین‌المللی ضدتروریستی مانند عملیات آزادی بلندمدت و عملیات تلاش فعال ناتو شرکت فعال دارد.

نیروی دریایی آلمان به عنوان بخشی از نیروهای مسلح آلمان وظیفهٔ ارتقاء توانایی‌های دریایی ارتش آلمان را بر عهده دارد؛ بنابراین این نیرو در حال آزمایش تجهیزات و تأسیسات موجود برای افزایش توانایی‌های داخلی و بین‌المللی خود است. در حال حاضر مهم‌ترین مأموریت نیروی دریایی آلمان حضور در عملیات حفاظت از صلح سازمان ملل در لبنان (یونیفل) است. نیروی دریایی آلمان در این مأموریت از دو ناوچه، چهار شناور تندرو تهاجمی و دو کشتی کمکی استفاده می‌کند. فرماندهی نیروهای دریایی یونیفل بر عهدهٔ آلمان است.[۳]

ساختار[ویرایش]

نیروی دریایی آلمان، تا آوریل ۲۰۲۱ دارای ۱۶٬۷۰۴ پرسنل زن و مرد است.[۴] دریادارهای ارشد نیروی دریایی در «فرماندهی ناوگان» در گلوکسبورگ در نزدیکی فلنسبورگ و در «دفتر ناوگان دریایی» در روستوک مستقر هستند. ناوگان، توسط فرمانده کل نیروهای دریایی آلمان اداره می‌شود و شامل انواع کشتی‌های جنگی، هواپیما، هلیکوپتر و دیگر تجهیزات است. مقرهای نیروی دریای، مدارس و مراکز آزمایش تجهیزات، تحت امر دفتر ناوگان دریایی هستند.

دفاتر نیروی دریایی[ویرایش]

  • "دفتر نیروی دریایی " ("Marineamy)، روستوک
    • مرکز پیشرفت‌های نیروی دریایی، برمر هاون
    • "مدارس نیروی دریایی" (آموزش افسران نیروی دریایی)
      • آکادمی نیروی دریایی (Marineschule Mürwik) فلنسبورگ – مورویک
      • مدرسه افسران نیروی دریایی (Marineunteroffiziersschule) پلون
      • مدرسه مهندسی (Marinetechnikschule) پارو و در نزدیکی اشترالسوند
        • مرکز آموزش کنترل خرابی‌ها (Ausbildungszentrum für Schiffssicherung) نوشتات در هولشتین
      • مدرسه عملیات (Marineoperationsschule) برمر هاورن
    • "تاسیسات پشتیبانی" (لجستیک نیروی دریایی)
      • مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando)، ویلهم شاون
      • مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando) اکرن فورده
      • مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando) کیل
      • مرکز فرماندهی نیروی دریایی (Marinestützpunktkommando) وارنر مونده
      • مرکز فرماندهی آزمایش‌های نیروی دریایی (Kommando Truppenversuche der Marine) اکرن فورده
      • مرکز فرماندهی سیستم‌های کنترلی و فرماندهی نیروی دریایی (Kommando Marineführungssysteme) ویلهم شاون

تجهیزات[ویرایش]

نیروی دریای آلمان تا مارس ۲۰۲۲ دارای ۱۱ ناوچه، ۵ ناوچه سبک، ۲ کشتی مین‌روب، ۱۰ کشتی مین‌یاب، ۶ زیردریایی و مجموعاً ۳۱ کشتی کمکی و سوخت‌رسان است.

یک ناوچه کلاس اف۱۲۵ نیروی دریایی آلمان در ویلهمسهافن در سال ۲۰۱۷

سایر شناورها[ویرایش]

هواگردها[ویرایش]

بخش هوانوردی نیروی دریایی آلمان موسوم به "Marinefliegerkommando" در مجموع دارای ۵۶ هواگرد فعال، شامل هواپیما، بالگرد و پهپاد است. در مه ۲۰۲۱ گزارش شد که این نیرو قصد دارد که هواپیماهای گشت دریایی پی-۳ اوریون خود را با هواپیماهای پی-۸ پوسایدون جایگزین کند.[۸]

نوع کشور سازنده کلاس نقش معرفی در خدمت
بوئینگ پی-۸ پوسایدون ایالات متحده هواگرد گشت دریایی
لاکهید پی-۳ اوریون ایالات متحده هواگرد گشت دریایی ۲۰۰۶ ۴
دورنیه دو ۲۲۸ آلمان کنترل آلودگی ۱۹۹۶ ۲
ان‌اچ‌اینداستریز ان‌اچ۹۰ آلمان بالگرد امداد و نجات/ترابری ۲۰۱۸ ۱۲
ان‌اچ‌اینداستریز ان‌اچ۹۰ آلمان بالگرد ضدزیردریایی ۲۰۲۵
Westland Lynx Mk.88 بریتانیا بالگرد ضدزیردریایی ۱۹۸۱ ۲۱
Westland Sea King Mk.41 بریتانیا بالگرد امداد و نجات/ترابری ۱۹۷۵ ۱۹
Sea Falcon سوئد پهپاد ISR ۲
Puma AE II ایالات متحده پهپاد ISR ۲۰۰۹ ۶
DJI Phantom 4 چین پهپاد میکرو ISR ۲۰۱۷ ۵

تجهیزات مخابراتی و رادیویی[ویرایش]

واحد ارزیابی استراتژیک[ویرایش]

نیروی دریایی آلمان سه فروند «شناور جاسوسی» در اختیار دارد که وظیفهٔ دریافت و دسته‌بندی مکالمات تلفنی و بی‌سیم را بر عهده دارند. «برقراری ارتباطات رادیویی از راه دور» و «ارزیابی ارتباطات الکترونیکی دوربرد» از جمله مأموریت‌هایی هستند که برای این شناورها تعریف شده‌اند. این شناورها تحت امر واحد ویژه‌ای به نام «ارزیابی استراتژیک» هستند.[۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ [Personalzahlen der Bundeswehr [Current personnel numbers of the Federal Defence] Personalzahlen der Bundeswehr [Current personnel numbers of the Federal Defence]]. Retrieved 7 May 2021. {{cite web}}: Check |url= value (help); Missing or empty |title= (help)
  2. ↑ "Marine". Archived from the original on 31 March 2017. Retrieved 30 March 2017.
  3. ↑ «Bilanz und Ausblick». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۱-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۵.
  4. ↑ "Personalzahlen". www.bundeswehr.de (به آلمانی). Retrieved 2022-03-05.
  5. ↑ "F 124 Sachsen class Guided-Missile Destroyer". Helis.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-05.
  6. ↑ Zeitung, Süddeutsche. "Neue Fregatte "Rheinland-Pfalz" in 2021 beginnen". Süddeutsche.de (به آلمانی). Retrieved 2022-03-05.
  7. ↑ «TKMS To Build Six Type 212CD Submarines For German And Norwegian Navies». Naval News (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۰۷-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۵.
  8. ↑ Reuters (2021-06-23). "Germany backs 1.4 bln euro purchase of Boeing maritime patrol aircraft - source" (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-05.
  9. ↑ راز کشتی جاسوسی آلمان در سواحل سوریه، دویچه وله فارسی

Wikipedia contributors, "German Navy," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=German_Navy&oldid=199339458

پیوند به بیرون[ویرایش]

- وبگاه رسمی نیروی دریایی آلمان به زبان آلمانی

- وبگاه رسمی نیروی دریایی آلمان به زبان انگلیسی

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نیروی_دریایی_آلمان&oldid=35902694»