نیارش - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نیارش عبارت است از شناختِ کمیت و کیفیت نیروی مصالح ساختمانی و معماری سنتی ایران. در نیارش از عنصری به نام پیمون که وسیله‌ای برای سهولت در کار و جهت دادن به تمامی اندازه‌های نیارش بوده‌است، استفاده می‌شده‌است.^[۱]

واژه نیارش در معماری گذشته ایران بسیار بکار می‌رفته است. نیارش به دانش ایستایی , فن ساختمان و ساختمایه (مصالح)‌شناسی گفته می‌شده‌است.^[۲]