نوآوری تحول‌آفرین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نوآوری تحول‌آفرین نوعی از نوآوری است که سبب ایجاد یک بازار جدید یا یک شبکه ارزش جدید شده و در نهایت به ایجاد تحول در بازار یا شبکه ارزش موجود و همچنین کنار زدن پیشتازان و متحدان بازار موجود می‌انجامد. این واژه نخستین بار در سال ۱۹۹۵ توسط کلایتون کریستنسن به کار رفت. البته امروزه اثرات اجتماعی ناشی از نوآوری تحول آفرین نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. البته این‌طور نیست که همه انواع نوآوری از نوع تحول آفرین باشند. در واقع ممکن است یک نوآوری بسیار پیشرو و متفاوت باشد، ولی تحول آفرین نباشد. برای نمونه اختراع خودرو یک نوآوری تحول آفرین نبود، زیرا نخستین خودروها، محصولی تجملی بودند که نمی‌توانستند رقیب جدی انواع گاری و کالسکه متصل به اسب باشند. در واقع تا وقتی که خودروی مدل تی فورد با قیمت پایین در سال ۱۹۰۸ عرضه نشده بود، بازار حمل‌ونقل تحت تأثیر اختراع خودرو قرار نگرفته بود. البته تولید انبوه خودرو یک نوآوری تحول آفرین بود، زیرا سبب تغییر بازار حمل‌ونقل شد، حال آنکه در آن زمان سی سال از اختراع نخستین خودرو می‌گذشت.

یکی دیگر از طبقه‌بندی‌های توانمندیهای نوآوری، نوآوری نوترکیب می‌باشد که در این رویکرد کاربردی، ایده‌های نوآورانه قدیمی در محیط‌های جدید مورد بررسی و استفاده قرار می‌گیرد که یکی از انواع آن‌ها نوآوری" برانداز " می‌باشد.

در نوآوری برنداز، نیاز افراد متفاوت در جهت پاسخ‌های متفاوت در راستای نوآوری مورد نیاز می‌باشد. همچنین ما بدنبال افرادی هستیم با نیازهای برآورده نشده یا نیازهایی که به خوبی برآورده نشده‌اند یا بیش از حد برآورده شده‌اند، که در این مقوله مورد توجه قرار می‌دهیم. در واقع ما وارد فرایند شکل‌گیری یک اقیانوس آبی خواهیم شد که در آنجا همزمان هم هزینه، هم ایجاد تمایز متناسب و هم توجه به نیازهای مختلف مشتریان که اختلاف‌های سلیقه ای و تنوع نیاز هم، دارند بسیار حائز اهمیت می‌باشد.

منابع[ویرایش]