نظریه رانه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رانه یا سائق[۱] یا سائقه به شرایطی درونی گفته می‌شود که رفتار را فعال می‌کند و به آن جهت می‌دهد. گاهی از انگیزه به جای رانه استفاده می‌شود.

روانشناسی فرگشتی[ویرایش]

در رواشناسی فرگشتی، از رانه‌های فرگشتی سخن گفته می‌شود که می‌توان آن‌ها را به نوعی با غریزه یا فطرت فرگشتی یکی دانست.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «سائق» [روان‌شناسی] هم‌ارزِ «drive»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر چهارم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱ (ذیل سرواژهٔ سائق)