نامساوی کلازیوس-دوهم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نامساوی کلازیوس-دوهم (به انگلیسی: Clausius–Duhem)^[۱]^[۲] روشی برای بیان قانون دوم ترمودینامیک است که در مکانیک محیط‌های پیوسته استفاده می‌شود. این نابرابری به ویژه در تعیین اینکه آیا روابط ساختاری یک ماده از نظر ترمودینامیکی مجاز است یا خیر استفاده می‌شود.^[۳]

این نابرابری بیانی در مورد برگشت‌ناپذیری فرآیندهای طبیعی است، به ویژه زمانی که اتلاف انرژی در آن نقش داشته باشد. این نام از فیزیکدان آلمانی رودولف کلاوزیوس و فیزیکدان فرانسوی پی‌یر دوهم گرفته شد.

منابع[ویرایش]

↑ Truesdell, Clifford (1952), "The Mechanical foundations of elasticity and fluid dynamics", Journal of Rational Mechanics and Analysis, 1: 125–300.
↑ Truesdell, Clifford; Toupin, Richard (1960), "The Classical Field Theories of Mechanics", Handbuch der Physik, vol. III, Berlin: Springer.
↑ Frémond, M. (2006), "The Clausius–Duhem Inequality, an Interesting and Productive Inequality", Nonsmooth Mechanics and Analysis, Advances in mechanics and mathematics, vol. 12, New York: Springer, pp. 107–118, doi:10.1007/0-387-29195-4_10, ISBN 0-387-29196-2.

جستارهای خارجی[ویرایش]

خاطرات کلیفورد تروسدل نوشته برنارد دی کولمن، مجله الاستیسیته، ۲۰۰۳.
اندیشه‌هایی در مورد ترمودینامیک اثر والتر نول، ۲۰۰۸.

[1] Truesdell, Clifford (1952), "The Mechanical foundations of elasticity and fluid dynamics", Journal of Rational Mechanics and Analysis, 1: 125–300.

[2] Truesdell, Clifford; Toupin, Richard (1960), "The Classical Field Theories of Mechanics", Handbuch der Physik, vol. III, Berlin: Springer.

[3] Frémond, M. (2006), "The Clausius–Duhem Inequality, an Interesting and Productive Inequality", Nonsmooth Mechanics and Analysis, Advances in mechanics and mathematics, vol. 12, New York: Springer, pp. 107–118, doi:10.1007/0-387-29195-4_10, ISBN 0-387-29196-2.

[۱]

[۲]

[۳]