ناقل گلوکوز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ناقل‌های گلوکوز چندین پروتئین درون غشای سلول هستند که انتقال گلوکز را توسط فرایند انتشار تسهیل‌شده انجام می‌دهند. یک ناقل گلوکوز به GLUT کوته نویسی می‌شود.

از آنجایی که گلوکز یک منبع حیاتی انرژی است، این ناقلان در همه موجودات عالم وجود دارند. خانواده GLUT یا SLC2A یک خانواده پروتئینی است که در اکثر سلول‌های پستانداران یافت می‌شود. 14 GLUT توسط ژنوم انسان کدگذاری می‌شود. GLUT نوعی پروتئین ناقل تک‌بر است.

پستانداران[ویرایش]

ناقل‌های گلوکوز، پروتئین‌های غشایی یکپارچه هستند که حاوی ۱۲ مارپیچ در سراسر عرض غشا هستند که هر دو انتهای کربوکسیل و پایانه-N در سمت سیتوپلاسمی غشای سلولی قرار دارند. پروتئین‌های GLUT گلوکز و هگزوزهای مرتبط را طبق مدلی از ترکیب متناوب حمل می‌کنند،^[۱][۲][۳] که پیش‌بینی می‌کند که ناقل یک محل اتصال بستر واحد را به سمت بیرون یا داخل سلول در معرض دید قرار می‌دهد. اتصال گلوکز به یک محل باعث ایجاد تغییر ساختاری مرتبط با انتقال می‌شود و گلوکز را به سمت دیگر غشاء آزاد می‌کند.

انواع[ویرایش]

هر گروه همشکل ناقل گلوکز نقش خاصی را در سوخت و ساز گلوکز ایفا می‌کند که با الگوی بیان بافت، ویژگی بستر، جنبش‌شناسی انتقال و بیان تنظیم شده در شرایط مختلف اندام تعیین می‌شود.^[۴] تا به امروز، ۱۴ عضو GLUT/SLC2 به ترتیب زیرشناسایی شده‌اند:^[۵]

1. GLUT1
2. GLUT2
3. GLUT3
4. GLUT4
5. GLUT5
6. GLUT6
7. GLUT7
8. GLUT8
9. GLUT9
10. GLUT10
11. GLUT11
12. GLUT12
13. GLUT13
14. GLUT14

به نظر می‌رسد که محل‌های اتصال درونی و بیرونی گلوکز در بخش‌های ۹، ۱۰، ۱۱ غشایی قرار دارند؛^[۶]همچنین، موتیف DLS واقع در بخش گذرنده هفتم می‌تواند در انتخاب و میل ترکیبی بستر انتقال‌یافته دخیل باشد.^[۷][۸]

منابع[ویرایش]

1. ↑ Oka Y, Asano T, Shibasaki Y, Lin JL, Tsukuda K, Katagiri H, Akanuma Y, Takaku F (June 1990). "C-terminal truncated glucose transporter is locked into an inward-facing form without transport activity". Nature. 345 (6275): 550–3. Bibcode:1990Natur.345..550O. doi:10.1038/345550a0. PMID 2348864. S2CID 4264399.
2. ↑ Hebert DN, Carruthers A (November 1992). "Glucose transporter oligomeric structure determines transporter function. Reversible redox-dependent interconversions of tetrameric and dimeric GLUT1". The Journal of Biological Chemistry. 267 (33): 23829–38. doi:10.1016/S0021-9258(18)35912-X. PMID 1429721.
3. ↑ Cloherty EK, Sultzman LA, Zottola RJ, Carruthers A (November 1995). "Net sugar transport is a multistep process. Evidence for cytosolic sugar binding sites in erythrocytes". Biochemistry. 34 (47): 15395–406. doi:10.1021/bi00047a002. PMID 7492539.
4. ↑ Thorens B (April 1996). "Glucose transporters in the regulation of intestinal, renal, and liver glucose fluxes". The American Journal of Physiology. 270 (4 Pt 1): G541-53. doi:10.1152/ajpgi.1996.270.4.G541. PMID 8928783.
5. ↑ Thorens B, Mueckler M (February 2010). "Glucose transporters in the 21st Century". American Journal of Physiology. Endocrinology and Metabolism. 298 (2): E141-5. doi:10.1152/ajpendo.00712.2009. PMC 2822486. PMID 20009031.
6. ↑ Hruz PW, Mueckler MM (2001). "Structural analysis of the GLUT1 facilitative glucose transporter (review)". Molecular Membrane Biology. 18 (3): 183–93. doi:10.1080/09687680110072140. PMID 11681785.
7. ↑ Seatter MJ, De la Rue SA, Porter LM, Gould GW (February 1998). "QLS motif in transmembrane helix VII of the glucose transporter family interacts with the C-1 position of D-glucose and is involved in substrate selection at the exofacial binding site". Biochemistry. 37 (5): 1322–6. doi:10.1021/bi972322u. PMID 9477959.
8. ↑ Hruz PW, Mueckler MM (December 1999). "Cysteine-scanning mutagenesis of transmembrane segment 7 of the GLUT1 glucose transporter". The Journal of Biological Chemistry. 274 (51): 36176–80. doi:10.1074/jbc.274.51.36176. PMID 10593902.