میکا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میکا
اطلاعات کلی
رده‌بندی	کانی‌های سیلیکات
فرمول شیمیایی (بخش تکراری)	AB2–3(X, Si)4O10(O, F, OH)2
ویژگی‌ها
رَخ	رخ آسان
شکستگی	پوسته پوسته
سختی موس	2.5–4 (lepidolite); 2.5–3 biotite; 2.5–3 phlogopite; 2–2.5 muscovite
جلا	pearly, vitreous
رنگ خاکه	White, colorless
وزن مخصوص	۲٫۸–۳٫۰
ویژگی‌های تشخیصی	cleavage
منابع	[۱][۲][۳][۴]

میکا گروهی از ورق‌های سیلیکات کانی با داشتن درجهٔ کاملی از رخ است.^[۵] ترکیبات این کانی تشکیل شده از یک سیلیکات آبدار آلومینیوم به همراه پتاسیم یا سدیم است که دارای اشکال گوناگونی می‌باشد. ترکیبات سنگ میکا از اکسیژن و سیلیسیم و آلومینیوم و پتاسیم و مقداری ناخالصی دیگر است.^[۶] میکاها حدود ۴٪ از کانی‌ها را تشکیل می‌دهد. از ویژگی های مهم میکا مقاومت الکتریکی و حرارتی بالا میباشد.

از جمله کاربردهای میکا استفاده از آن در خازن‌ها به عنوان دی الکتریک می‌باشد.

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد کانی‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.