میرزا بدیع‌الزمان صفوی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بدیع‌الزمان صفوی
بدیع الزمان صفوی اثر هاشم
فرماندار در گجرات
تصدی۱۶۳۷ – ۱۶۵۹
درگذشته۱۴ مارس ۱۶۵۹
اجمیر، راجستان، هند
آرامگاه
شریف، اجمیر
همسر(ان)نورس بانو بیگم
فرزند(ان)دلرس بانو بیگم
سکینه بانو بیگم
میرزا محمد احسان
میرزا معظم صفوی
نام کامل
سلطان بدیع‌الزمان میرزا صفوی
خاندانصفویه
پدررستم میرزا صفوی

میرزا بدیع‌الزمان، (درگذشته ۱۶۵۹) یک شاهزاده صفوی در و امیر قدرتمند در امپراتوری گورکانی هند در طول سلطنت شاه جهان بود. او را با نام شهنواز خان صفوی و میرزا دکان می‌شناسند. او پدرزن جهانگیرشاه و برادرش مراد بخش بود.

خانواده[ویرایش]

بدیع‌الزمان فرزند رستم میرزا بود.[۱] او در زمان سلطنت جهانگیرشاه به‌قدرت رسید. او از شاهزادگان قدیمی مشهد در ایران بود. پدربزرگ او بهرام میرزا پسر شاه اسماعیل یکم و شاهزاده امپراتوری صفویه بود.[۲]

او با نورس بیگم دختر میرزا محمد شریف ازدواج کرد. آن‌ها صاحب دو پسر و پنج دختر شدند از جمله دلرس بانو بیگم که با اورنگ‌زیب پسر سوم شاه جهان در سال ۱۶۳۷ ازدواج کرد و دختر کوچک‌تر آن‌ها سکینه بانو بیگم با مراد بخش پسر کوچک شاه جهان در سال ۱۶۳۸ ازدواج کرد. هم‌چنین یکی از برادرزاده‌های او با شاه شجاع پسر دوم شاه جهان ازدواج کرد. این وصلت‌ها باعث افزایش قدرت بدیع‌الزمان در حکومت گورکانیان شد.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. Koch, Ebba (1997). King of the world: the Padshahnama. Azimuth Ed. p. 104.
  2. Annie Krieger-Krynicki (2005). Captive princess: Zebunissa, daughter of Emperor Aurangzeb. Oxford University Press. pp. 1, 84, 92.
  3. Indian Historical Records Commission (1921). Proceedings of the … Session, Volume 3. The Commission. p. 18.