میراث طبیعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میراث طبیعی، به تشکل‌های فیزیکی، زیست‌شناختی و زمین‌شناختی، جای زیست گونه‌های گیاهی و جانوری در معرض خطر و مناطق دارای ارزش دانشی و نگهداری و زیباشناسی گفته می‌شود.^[۱]

هم اکنون بیش از ۱۶۰ هزار منطقه تحت حمایت و یا مناطق حفاظت شده در جهان وجود دارد که تنها ۲۲۲ مورد از این ۱۶۰ هزار از محوطه‌های میراث طبیعی جهان هستند.^[۲]

پدیده‌ها یا مناطق[ویرایش]

پدیده‌ها یا مناطق مورد اشاره که اصطلاحا اموال طبیعی نامیده می‌شوند برپایهٔ ضوابط ویژه‌ای به عنوان میراث جهانی در نظر گرفته خواهند شد که شامل موارد زیر می‌شوند:

• نمونه‌های برجسته‌ای که معرف مراحل عمده سیر تحول زمین هستند. از جمله نشانه‌ها و مدارک مربوط به شیوه‌های زیست، فرآیندهای هنوز فعال زمین‌شناسی در تحول و شکل‌گیری زمین یا عناصر زمینی، آثار رویدادهای طبیعی مهم، نمونه‌های شاخص معرف فرآیندهای بوم‌شناختی، زیست‌شناختی مربوط به تحول بوم سازگان‌های آب شیرین، بوم سازگان‌های دریایی یا ساحلی و اجتماعات گیاهی و جانوری.
• آثار معرف پدیده‌های طبیعی یا حوزه‌هایی که زیبایی طبیعی استثنایی و اهمیت زیباشناختی دارند، زیست‌گاه‌های طبیعی که از نظر حفظ تنوع زیست‌شناختی اهمیت بسیار دارند، از جمله آن دسته‌ای که دربرگیرنده گونه‌های در معرض خطرند و از جنبه علمی یا حفاظتی ارزش جهانی استثنایی دارند.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

• http://www.news.jiroft.ir/content-3.html^{[پیوند مرده]}