منطق کاربردی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منطق کاربردی (Applied Logic) رشته‌ای مستقل در کنار منطق صوری و منطق مادی نیست. بلکه گرایشی است که به ویژه در چند دههٔ اخیر مورد توجه قرار گرفته‌است و در آن با بهره‌گیری از قواعد موجود در همهٔ رشته‌های منطقی، سعی دارد جنبهٔ مهارتی و کاربردی را هدف اصلی آموزش منطق قرار دهد؛ از این رو در کتاب‌های آموزشی مربوط به منطق کاربردی چند کار صورت می‌گیرد:

  1. از اصطلاحات پیچیده و مغلق رایج در کتاب‌های منطقی، استفاده نمی‌شود.
  2. تنها مطالبی از منطق بیان می‌شود که جنبهٔ کاربردی داشته باشد.
  3. در بیان مطالب از مثال‌های ساده و ملموس فراوانی استفاده می‌شود.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. خندان، منطق کاربردی، ص 22.

منابع[ویرایش]

  1. خندان، علی اصغر. منطق کاربردی. چاپ پنجم. تهران: انتشارات سمت، مؤسسه فرهنگی طه، 1388. ISBN 978-964-530-408-7

جستارهای وابسته[ویرایش]