مغز دندان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مغز دندان
برشی از دندان یک انسان
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	pulpa dentis
MeSH	D003782
TA98	A05.1.03.051
TA2	934
FMA	55631

مغز دندان یا پالپ (به انگلیسی: Pulp) به رگ‌ها و اعصاب دندان گفته می‌شود. به حفرهٔ مرکزی در تاج دندان، اتاق پالپ گفته می‌شود. مجرای ریشهٔ دندان را نیز کانال ریشه می‌نامند. ۺدر حالت عادی مغز دندان زنده و فعال است ولی پوسیدگی‌ها و آزردگی‌های رگ‌ها و عصب‌ها باعث درد و سرانجام مرگ مغز دندان می‌شود. هنگامی که مغز دندان به هر علتی دچار آزردگی شدید شد درمان ریشهٔ دندان ضرورت پیدا می‌کند.

ویژگی‌های پالپ[ویرایش]

پالپ دندان چندین ویژگی منحصربه‌فرد دارد: پالپ توسط عاج احاطه شده و امکان انبساط ندارد، فاقد گردش خون جانبی است و دارای سلول‌های ادنتوبلاست است. این ویژگی‌ها توانایی پالپ در پاسخ به تحریک را تغییر می‌دهند.

پالپ دندان دارای سلول‌های بنیادی مزانشیمی است و می‌تواند تا حدودی سلول‌های معیوب خود را بازسازی کند.^[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• التهاب مغز دندان

منابع[ویرایش]

وثیق انصاری، هادی: درمان ریشهٔ دندان، اصفهان ۱۳۷۰.

این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.