معماری آمریکا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محل اقامت توماس جفرسون، رئیس جمهور آمریکا که خود معمار بود. ساختمان مانتیسلو، امروزه یکی از میراث جهانی یونسکو به‌شمار می‌رود.

معماری آمریکا دارای خصلت هایی است برگرفته از سبکهای دیگر است ولی در عین حال ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد. معماری در هویت و تاریخ و فرهنگ آمریکا دارای اهمیت خاصی بوده‌است به‌طوری‌که رئیس‌جمهور هایی همانند توماس جفرسون و بیل کلینتون طراحی ساختمان های محل سکونتشان را خود بر عهده داشتند.

ویژگی‌ها[ویرایش]

  • حومه نشینی
  • تجاری گرایی

آغاز[ویرایش]

سرخ‌پوستان آمریکا دارای هنر و معماری بودند که بر هویت این سرزمین بی تأثیر نبوده‌است.

بر خلاف اروپا در آمریکا خبری از شیوه‌هایی نظیر گوتیک و رنسانس در آغاز توسعه معماری آمریکا دیده نمی‌شود. داستان معماری در ایالات متحده آمریکا با سبکهای کولونیال اسپانیا در سرزمینهای غرب (به انگلیسی: Spanish Colonialism) و کولونیال انگلیسی در شرق (به انگلیسی: English Colonialism) آغاز می‌گردد. هیچ یک از این دو شیوه به صورت احیایی (به انگلیسی: revival) نبودند بلکه ادامه‌رو و هم‌زمان با اروپا در آمریکا به‌طور مستقل توسعه پیدا کردند.[۱]

مشاهیر[ویرایش]

آمریکا با مجموعا ۸ برنده، بیشترین تعداد برندگان جایزه معماری پریتزکر را دارد.

بسیاری فرانک لوید رایت را بزرگترین معمار آمریکا دانسته‌اند. با این حال معماران متعددی در آمریکا صاحب نام و شهرت هستند که یا متولد این مرز و بوم اند یا از مهاجرین به این دیار هستند. از گروه نخست می‌توان فیلیپ جانسون، رابرت استرن، تام مین، استیون هال، ریچارد مایر و مایکل گریوز را نام برد. از گروه دوم نیز می‌توان به بزرگانی همچون هلموت یاهن، فرانک گری، والتر گروپیوس، لوئی کان، آی ام پی، سزار پلی، لودویگ میس ون در روهه و ایرو سارینن اشاره کرد.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Identifying American Architecture: A Pictorial Guide to Styles and Terms, 1600-1945. John J. G. Blumenson. Rowman Altamira. 1995. ISBN 0-7619-9143-3. قسمت forward کتاب
  • 2. تاریخ معماری آمریکا (دوره پنج جلدی) - نوشته دکتر مارک گلنتر - ترجمه مهندس سپهر انصاری (تقدیرشده دو سالانه کتاب معماری و شهرسازی ایران) https://parnianandish.com/products/collections/arch-history