French
Deutschمسیح در یهودیت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در یهودیت، مسیح (عبری: מָשִׁיחַ، تلفظ به انگلیسی: māšîaḥ، تلفظ به فارسی: ماشیا؛ یونانی: χριστός، تلفظ به انگلیسی: khristós، معنی: تدهین شده، آغشته به روغن) عنوانی است برای ناجی و آزادی بخش مردم یهودی.
فرجام شناسی یهودی[ویرایش]
در فرجام شناسی یهودی، عبارت mashiach (ماشیا)، یا "Messiah" (مسیاح)، برای اشاره به شاهی یهودی در آینده از تبار داود اشاره می‌شود، که انتظار می‌رود با روغن مقدس مسح آغشته شده باشد و در عصر مسیانی (به انگلیسی: Messianic age، مسیانی به انتظار مسیح) بر مردم حکومت کند.[۱][۲][۳]
با این حال در کتاب مقدس عبری از کوروش کبیر پادشاه ایران به عنوان نجات دهنده یاد شده است. کوروش تنها غیریهودی در کتاب مقدس است که لقب منجی یا مسیحا به او داده شده است. بر اساس این نوشتارها -بیشتر داستان در کتاب عزرا ذکر شده است- کوروش پادشاهی است که توسط او اسارت یهودیان در بابل به پایان می‌رسد و در سال اول حکمرانی فرمان بازسازی معبد اورشلیم را داده است.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Schochet, Rabbi Prof. Dr. Jacob Immanuel. "Moshiach ben Yossef". Tutorial. moshiach.com. Archived from the original on 20 December 2002. Retrieved 2 December2012.
- ↑ Blidstein, Prof. Dr. Gerald J. "Messiah in Rabbinic Thought". MESSIAH. Jewish Virtual Library and Encyclopaedia Judaica 2008 The Gale Group. Retrieved 2 December 2012.
- ↑ Telushkin, Joseph. "The Messiah". The Jewish Virtual Library Jewish Literacy. NY: William Morrow and Co., 1991. Reprinted by permission of the author. Retrieved 2 December 2012.
- ↑ "ویکی پدیای انگلیسی"
