مسجد کاظم‌بیگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مسجد کاظم‌بیگ واقع در میدان محله سرحمام شهرستان بابل می‌باشد. این ساختمان به صورت مسجد و مدرسه در سال ۱۰۹۲ هجری قمری به وسیله حاج سید کاظم‌بیک بنا شده و در سال ۱۱۰۱ توسط فرزندش آقا سیدمحمد رضا و سپس در سال ۱۱۶۹ توسط مولانا میرنظام الدین محمد بازسازی شده است. بنای مسجد شامل حیاطی وسیع و مربع است. در دو سوی غرب و شرق حیاط، ایوان‌هایی با پوشش مسطح سفال‌پوش، تکیه داده شده بر هشت فیلپا قرار دارد. شبستان اصلی مسجد، در سوی جنوب قرار دارد و از سه قسمت اصلی تقسیم می‌شود. قسمت میانی، بزرگتر است و با گنبد اصلی پوشش یافته است. این گنبد بر روی چهار طاق جناغی که بر روی ۴ فیلپا قرار گرفته، استوار شده است. دو قسمت دیگر، در دو سوی گنبد اصلی قرار گرفته و با گنبدهای کوچکتری پوشش یافته‌اند. سمت غربی، محلی برای بانوان، و سمت شرقی، مقبره سه تن از علما است. در ضلع جنوبی بخش میانی، محرابی تعبیه شده که بر دو طرف آن، دو سنگ نوشته، متضمن ابیاتی به تاریخ ۱۱۶۹ و به خط نستعلیق نصب شده است. این مسجد در سال ۱۳۴۲ خورشیدی توسط متولی آن محمدجعفر کاظم‌بیگی تعمیر گردید و سردر ورودی شمالی آن به شکل جدیدی ساخته شد.^[۱]

این مسجد در سال ۱۳۹۵ مجددا تعمیر و بازسازی شد و از جمله کار های انجام شده اضافه شدن مناره به دروازه ی ورودی و حوض به حیاط و منقش شدن حجره های مسجد به معماری اصیل ایرانی است .

پانویس[ویرایش]