محمد بن ابوبکر فارسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمدبن ابوبکر فارسی ریاضی‌دان و اخترشناس ایرانی^[۱] بود که ظاهراً در نیمهٴ دوم سدهٴ سیزدهم میلادی در یمن برآمد.

آثار[ویرایش]

نهایة الادراک فی اٴسرار علوم الاٴفلاک: در باب اخترشناسی است.
معارج‌الفکر الوهیج: در باب مشکلات زیجها است. او این کتاب را برای مظفر یوسف‌بن عمر، امیر یمن از حدود ۱۲۴۹ تا ۱۲۹۵ میلادی تألیف شده کرد و احتمال دارد همان زیج محمدی مورد اشارهٴ حاجی خلیفه (ج ۳، ص ۵۶۷ کشف‌الظنون) باشد، که می‌گوید براساس رصدهای فریدالدین ابوالحسن علی‌بن عبدالکریم شیروانی ملقب به فهاد (برآمدنش حدود ۱۱۴۵ — ۱۱۷۴ میلادی)، تألیف شده‌است. دو نسخه از معارج به خط عبری در دست است، و این کتاب ممکن است مربوط به بعد از ۱۲۶۶ میلادی باشد.
آیات الاًفاق من‌خواص الاُوفاق: رساله‌ای است در باب سحر و جادو که در باب مربع‌های وفقی بحث می‌کند (؟) به موٴلفی به همین نام منسوب است، ولی وفات او در ۱۳۵۰ — ۱۳۵۱ میلادی، ذکر شده‌است.

↑ others], edited by Thomas Hockey [and five (2014). Biographical encyclopedia of astronomers (2nd edition. ed.). p. 16. ISBN 978-1-4419-9918-4. {{cite book}}: |access-date= requires |url= (help); |first1= has generic name (help)