مالی‌گرایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سهم بخش مالی ایالات متحده در تولید ناخالص داخلی از سال ۱۸۶۰[۱]

مالی‌گرایی[۲] یا مالی‌سازی یک اصطلاح است که گاهی اوقات برای توصیف توسعه سرمایه‌داری مالی در طول دوره از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۰، که در آن نسبت بدهی به سهام افزایش یافته است و خدمات مالی به سهم افزایش یافته است درآمد ملی نسبت به سایر بخش‌ها.

مالی‌گرایی فرایندی اقتصادی را توصیف می‌کند که مبادله از طریق واسنجی ابزارهای مالی تسهیل می‌شود. سرمایه‌گذاری ممکن است کالاهای واقعی، خدمات و خطرات را به راحتی برای ارز مبادله کند و به این ترتیب مردم را برای تسریع درآوردن دارایی‌ها و جریان‌های درآمد خود، آسان‌تر می‌کند.

رویکردهای آکادمیک خاص[ویرایش]

تعاریف گوناگون با تمرکز بر جنبه‌های خاص و تفسیرها مورد استفاده قرار گرفته است:

  • گرتا کریپنر از دانشگاه میشیگان می نویسد که مالیاتیسم اشاره به یک الگوی انباشتی است که در آن سود به‌طور کامل از طریق کانال‌های مالی به جای تجارت و تولید کالا اتفاق می‌افتد. در مقدمه ای بر کتاب مالی و اقتصاد جهانی ۲۰۰۵، سردبیر جرالد اپستین می‌نویسد: برخی از محققان اصرار بر کاربرد باریک‌تر از این اصطالح دارند: افزایش ارزش سهامداران به عنوان یک روش حکومتداری شرکتی یا تسلط رو به رشد سیستم‌های مالی بازار سرمایه در سیستم‌های مالی مبتنی بر بانکی. پیرو یو گومز و هری کورین در کتاب کاری کارآفرینان و دموکراسی ۲۰۰۸ : نظریه سیاسی حاکمیت شرکتی، یک روند بلندمدت را در تکامل حاکمیت شرکتی شرکت‌های بزرگ مشخص کرده‌اند و نشان داده‌اند که مالی سازی یک قدم در این فرایند است.

منابع[ویرایش]

  1. Thomas Philippon (Finance Department of the New York University Stern of Business at New York University). The future of the financial industry بایگانی‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine. Stern on Finance, November 6, 2008.
  2. https://pecritique.com/2019/04/28/مباحثه‌ای-درباره‌ی-مالی‌گرایی-مایک/. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)