ماریو دراگی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ماریو دراگی

نشان شایستگی از جمهوری ایتالیا
دراگی در ۲۰۲۱
نخست‌وزیر ایتالیا
دوره مسئولیت
۱۳ فوریه ۲۰۲۱ – ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲
رئیس‌جمهورسرجو ماتارلا
پس ازجوزپه کونته
پیش ازجورجا ملونی
رئیس بانک مرکزی اروپا
دوره مسئولیت
۱ نوامبر ۲۰۱۱ – ۳۱ اکتبر ۲۰۱۹
معاون رئیس‌جمهورویتور کونستانسیو
لوئیس دی گویندوس
پس ازژان-کلود تریشه
پیش ازکریستین لاگارد
هیئت ثبات مالی
دوره مسئولیت
۲ آوریل ۲۰۰۶ – ۴ نوامبر ۲۰۱۱
پس ازتاسیس شد
پیش ازمارک کارنی
رئیس بانک مرکزی ایتالیا
دوره مسئولیت
۱۶ ژانویه ۲۰۰۶ – ۳۱ اکتبر ۲۰۱۱
پس ازانتانیو فازیو
پیش ازایگنازیو ویسکو
اطلاعات شخصی
زاده۳ سپتامبر ۱۹۴۷ ‏(۷۶ سال)
رم، ایتالیا
حزب سیاسیمستقل
همسر(ان)Serena Cappello (ا. ۱۹۷۳)
فرزندان۲
اقامتگاهChigi Palace, Rome
چیتا دلا پیوه، اومبریا
تحصیلاتدانشگاه ساپینزای رم
مؤسسه فناوری ماساچوست (پی‌اچ‌دی)
امضا

ماریو دراگی (ایتالیایی: Mario Draghi؛ زادهٔ ۳ سپتامبر ۱۹۴۷) کارآفرین، بانکدار، اقتصاددان، سیاست‌مدار و مدیر ارشد اجرایی اهل ایتالیا است، که از ۱۳ فوریه ۲۰۲۱ تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲ نخست‌وزیر ایتالیا بوده است . او از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ به‌عنوان رئیس بانک مرکزی اروپا فعالیت می‌کرد.

دراگی که در تشبیه به یکی از قهرمانان بازی ویدئویی نینتندو، سوپر ماریو خوانده شده، طی هشت سال ریاست بر بانک مرکزی اروپا هدایت روند عبور اقتصاد کشورهای حوزه یورو از بحران مالی را در دست داشت. برخی تحلیلگران و مفسران او را عامل حفظ یورو، پول واحد اروپا، و کل منطقه یورو می‌دانند. هنگام آغاز ریاست دراگی بر بانک مرکزی اروپا در نوامبر ۲۰۱۱، بحران مالی یک مشکل جدی برای منطقه یورو بود. در اوج بحران، نگرانی‌هایی در مورد احتمال فروپاشی منطقه یورو وجود داشت.

نخست وزیر ایتالیا[ویرایش]

تشکیل دولت[ویرایش]

همچنین ببینید: کابینه دراگی
ماریو دراگی و رئیس جمهوری ایتالیا در کاخ کوئیرینال؛ ۳ فوریه ۲۰۲۱

از دسامبر ۲۰۲۰ تا ژانویه ۲۰۲۱، تنش هایی در میان دولت ائتلافی ایتالیا به وجود آمد که باعث شد جوزپه کونته و ماتئو رنتسی مواضع مخالفی در مدیریت دنیاگیری کووید-۱۹ و چگونگی مقابله با پیامدهای اقتصادی عمیق آن، اتخاذ کنند.[۱] در ۱۳ ژانویه، رنتسی استعفای دو وزیر کابینه از حزب خود را اعلام کرد که در نهایت باعث فروپاشی دومین دولت کونته شد.[۲] سرانجام‌ در ۲۶ ژانویه، پس از روزها مذاکرات بی نتیجه با احزاب سیاسی، کونته استعفای خود را از سمت نخست وزیری به رئیس جمهور ماتارلا تقدیم کرد.[۳]

در ۲ فوریه ۲۰۲۱، پس از رایزنی‌های ناموفق بین احزاب سیاسی برای معرفی یک نامزد جایگزین، رئیس‌جمهور ماتارلا اعلام کرد که ماریو دراگی را به کاخ کوئیرینال دعوت خواهد کرد تا او را مامور تشکیل دولت کند.[۴][۵][۶] در روز بعد، دراگی مسئولیت تشکیل دولت جدید را پذیرفت و رایزنی با رهبران احزاب سیاسی را آغاز کرد.[۷]

سرانجام، در ۱۱ فوریه، اعضای جنبش پنج ستاره (M5S) حمایت این حزب از ماریو دراگی را تأیید کردند و ۵۹/۳ درصد از اعضای حزب به پیوستن به دولت جدید رأی مثبت دادند.[۸]

در ۱۲ فوریه، دراگی اعضای کابینه خود را معرفی کرد که شامل نمایندگانی از تمام احزاب سیاسی، از جمله ۹ وزیر از کابینه سابق، و همچنین تکنوکرات‌های مستقل بود.[۹] روز بعد، ماریو دراگی به عنوان نخست وزیر سوگند یاد کرد. کابینه دراگی در همان ابتدای اعلام آن به عنوان یک دولت وحدت ملی توصیف شد.[۱۰][۱۱][۱۲]

دراگی و کابینه اش در کاخ کوئیرینال

در ۱۷ فوریه، دراگی و کابینه اش با ۲۶۲ رای موافق، ۴۰ رای مخالف و ۲ رای ممتنع، از سنا رای اعتماد گرفتند.[۱۳] سپس او با ۵۳۵ رای موافق، ۵۶ رای مخالف و ۵ رای ممتنع، رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.

دنیاگیری کووید-۱۹[ویرایش]

همچنین ببینید: دنیاگیری کووید-۱۹ در ایتالیا
ماریو دراگی در مه ۲۰۲۱

ماریو دراگی مدت کوتاهی پس از نخست‌وزیر شدن، در یک سخنرانی خطاب به مردم ایتالیا اعلام کرد که اولویت دولت او برنامه‌ریزی و طراحی یک نقشه راه برای مدیریت دنیاگیری کووید-۱۹ و خروج از وضعیت اضطراری است. او متعهد شد که واحدها و نهاد های واکنش به همه‌گیری را در کشور مجدد سازماندهی کند.

دراگی پس از گفتگو با رئیس کمیسیون اروپا، اورسولا فون در لاین، اعلام کرد که با اولویت بندی واکسن های تولید شده در ایتالیا برای توزیع بین جمعیت اتحادیه اروپا موافقت کرده است.[۱۴]

در ۱۵ مارس ۲۰۲۱، دولت دراگی بیشتر مناطق ایتالیا را تحت شرایط «قرنطینه کامل» قرار داد. این قرنطینه سراسری در پاسخ به افزایش موارد ابتلا به کووید-۱۹ و با تعطیلی مشاغل غیر ضروری و محدودیت سفرها همراه بود. برخلاف قرنطینه سراسری سال ۲۰۲۰، کارخانه‌ها و برخی از مشاغل ضروری اجازه داشتند باز بمانند.

دراگی با اعلام این قرنطینه سراسری، قول داد که ایتالیا برنامه واکسیناسیون خود را در ماه آوریل سه برابر خواهد کرد و تا آن زمان، تزریق روزانه به ۵۰۰ هزار نفر در روز خواهد رسید.[۱۵] در همین زمان، محبوبیت دراگی به عنوان نخست وزیر در نظرسنجی ها به بالاترین حد خود یعنی ۶۳ درصد رسید.[۱۶]

مرکز واکسیناسیون کووید-۱۹ در شهر وارزه

اصلاحات داخلی[ویرایش]

سیاست خارجی[ویرایش]

دیدار ماریو دراگی با جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در رم

دراگی از آغاز نخست‌وزیری خود، سیاست خارجی فعالی را با تمرکز بر دریای مدیترانه ، شمال آفریقا و خاورمیانه به منظور افزایش نفوذ ایتالیا در این منطقه اجرا کرد.[۱۷][۱۸] در ۶ آوریل ۲۰۲۱، ماریو دراگی در اولین سفر بین المللی خود از لیبی بازدید کرد. او طی این سفر با عبدالحمید دبیبه ملاقات کرد و گفت که می خواهد روابط خود را با این کشور عربی تقویت کند. [۱۹] از این سفر به عنوان تلاشی برای کاهش نفوذ ترکیه و مصر بر لیبی پس از جنگ داخلی یاد می شود.


در ژوئن ۲۰۲۱، دراگی برای اولین بار در اجلاس گروه هفت، در شهر کورن‌وال در بریتانیا شرکت کرد. در این جلسه، دراگی گفتگو ها پیرامون اتخاذ استراتژی مناسب برای اجتناب از واکنش‌های نامطلوب بازار به مخارج محرک را رهبری کرد.[۲۰] در جریان این اجلاس، دراگی دیداری دوجانبه با جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده داشت.[۲۱] در این دیدار دراگی از بایدن تمجید کرد و گفت که او روابط بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده را بهبود بخشیده است.


در آگوست ۲۰۲۱، پس از خروج نیروهای ناتو از افغانستان در بحبوحه حملات طالبان، دولت ایتالیا در عملیات تخلیه کابل شرکت کرد.[۲۲] در عملیات «آکویلا اومنیا»[۲۳] نزدیک به ۵هزار افغان توسط نیروهای مسلح ایتالیا از افغانستان خارج و به ایتالیا آورده شدند.[۲۴]

استعفا[ویرایش]

زندگی شخصی[ویرایش]

دراگی و همسرش به همراه جیل بایدن و جو بایدن

ماریو دراگی در سال ۱۹۷۳ با ماریا سرنلا کاپلو ازدواج کرد.[۲۵] حاصل این ازدواج دو فرزند است.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "A un passo dalla crisi di governo: Renzi pronto a ritirare le ministre. Ecco gli scenari possibili". Open (به ایتالیایی). 3 January 2021. Archived from the original on 5 February 2021. Retrieved 6 January 2022.
  2. ↑ Meredith, Sam; Amaro, Silvia (13 January 2021). "Italy's government in crisis after former PM pulls support for ruling coalition". CNBC.com. CNBC. CNBC International. Archived from the original on 31 January 2021. Retrieved 13 January 2021.
  3. ↑ Legorano, Giovanni (25 January 2021). "Italian Prime Minister Resigns Amid Struggle Over How to Revive Economy From Covid-19". The Wall Street Journal. Archived from the original on 16 February 2021. Retrieved 25 January 2021.
  4. ↑ "La vecchia maggioranza non si è messa d'accordo" (به ایتالیایی). Il Post. 2 February 2021. Archived from the original on 7 February 2021. Retrieved 2 February 2021.
  5. ↑ "Ex-ECB chief Mario Draghi asked to form Italy's next government". euronews (به انگلیسی). 3 February 2021. Archived from the original on 3 February 2021. Retrieved 3 February 2021.
  6. ↑ "Mattarella sceglie un governo del presidente e convoca Mario Draghi: "Voto non opportuno con l'emergenza, serve pienezza delle funzioni"" (به ایتالیایی). Il Fatto Quotidiano. 2 February 2021. Archived from the original on 2 February 2021. Retrieved 2 February 2021.
  7. ↑ "Crisi di Governo, incarico a Draghi: le ultime news". Sky TG24 (به ایتالیایی). 3 February 2021. Archived from the original on 12 February 2021. Retrieved 6 January 2022.
  8. ↑ -momento-del-paese-e-molto-delicato-1.39887941 "Dal voto Cinquestelle via libera al guverno Draghi con il 59,3%. دی مایو: "Il movimento prende la via europea". فیکو: "Niente salti ne buio"". lastampa.it (به ایتالیایی). 11 فوریه 2021. [https:/ /web.archive.org/web/20210213131123/https://www.lastampa.it/politica/2021/02/11/news/al-via-il-voto-su-rousseau-fico-voto-si-il -momento-del-paese-e-molto-delicato-1.39887941 Archived] from the original on 13 February 2021. Retrieved 11 February 2021. {{cite web}}: Check |archive-url= value (help); Check |url= value (help)
  9. ↑ Horowitz, Jason (12 February 2021). "A Giant of Europe Prepares to Head Italy's New Unity Government". The New York Times. Archived from the original on 15 February 2021. Retrieved 15 February 2021.
  10. ↑ Johnson, Miles (13 February 2021). "Mario Draghi sworn in as Italy's new prime minister". Financial Times. Archived from the original on 15 February 2021. Retrieved 15 February 2021.
  11. ↑ "Draghi government sworn in – English". ANSA.it (به انگلیسی). 13 February 2021. Archived from the original on 13 February 2021. Retrieved 15 February 2021.
  12. ↑ Roberts, Hannah (12 February 2021). "Mario Draghi forms Italian government". Politico. Archived from the original on 15 February 2021. Retrieved 15 February 2021.
  13. ↑ Forgnone, Valeria (17 February 2021). "Governo, ok del Senato alla fiducia a Draghi con 262 sì. "Grazie per la stima, andrà validata dai fatti". Nel M5S 15 votano contro". la Repubblica (به ایتالیایی). Archived from the original on 21 February 2021. Retrieved 6 January 2022.
  14. ↑ "Ue, Draghi sente von der Leyen: priorità accelerare vaccini e una nuova politica migratoria". la Repubblica (به ایتالیایی). 3 March 2021. Archived from the original on 24 July 2021. Retrieved 6 January 2022.
  15. ↑ Italy Back in Lockdown as Draghi Vows to Speed Up Vaccines (به انگلیسی), 16 March 2021, archived from the original on 17 March 2021, retrieved 20 March 2021
  16. ↑ "Sondaggi, il Pd senza segretario cala al 17,4%. Draghi, Conte e Speranza i leader più apprezzati". Il Fatto Quotidiano (به ایتالیایی). 10 March 2021. Archived from the original on 19 March 2021. Retrieved 20 March 2021.
  17. ↑ Horowitz, Jason (15 April 2021). "How Mario Draghi Is Making Italy a Power Player in Europe". The New York Times. Archived from the original on 6 January 2022. Retrieved 6 January 2022.
  18. ↑ Galluzzo, Marco (4 June 2021). "Draghi in Libia: l'obiettivo è annullare l'influenza straniera". Corriere della Sera (به ایتالیایی). Archived from the original on 5 November 2021. Retrieved 6 January 2022.
  19. ↑ Follain, John; Tugwell, Paul; Magdy, Mirette (6 April 2021). "Draghi Picks Libya for First Trip, Seeking Stronger Ties". Bloomberg. Archived from the original on 6 April 2021. Retrieved 8 April 2021.
  20. ↑ Nardelli, Alberto (11 June 2021). "Johnson Defers to Draghi on Economy at First G-7 Summit Session". Bloomberg. Archived from the original on 30 January 2022. Retrieved 8 February 2022.
  21. ↑ "Mario Draghi: "Biden ha portato aria nuova nei rapporti tra USA e UE"". Archived from the original on 3 May 2021. Retrieved 3 May 2021.
  22. ↑ "Un po' di numeri sull'evacuazione italiana degli afghani da Kabul". Il Post (به ایتالیایی). 23 August 2021. Archived from the original on 30 October 2021. Retrieved 6 January 2022.
  23. ↑ "Esercito Italiano nell'Operazione "Aquila Omnia" – Esercito Italiano". www.esercito.difesa.it (به ایتالیایی). Esercito Italiano. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 6 January 2022.
  24. ↑ "Afghanistan, sono 4.832 gli afghani evacuati in Italia con l'operazione 'Aquila Omnia'". Dire.it (به ایتالیایی). 26 August 2021. Archived from the original on 22 October 2021. Retrieved 6 January 2022.
  25. ↑ Chi è Serena Cappello la moglie di Mario Draghi: "Lei ne sa più di me" بایگانی‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine, la Repubblica
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mario Draghi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۲۱.
  • «نخست‌وزیر جدید ایتالیا سوگند یاد کرد».

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ماریو_دراگی&oldid=38775682»