مارتین وایت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رابرت جیمز مارتین وایت (انگلیسی: Robert James Martin Wight; ۲۶ نوامبر ۱۹۱۳ – ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۷۲) یکی از شناخته شده‌ترین پژوهشگران بریتانیایی علم روابط بین‌الملل در قرن بیستم بود. از آثار او باید به کتابهای «سیاست قدرتها» و «چرا نظریه‌ای بین‌المللی وجود ندارد» اشاره کرد. وایت به همراه هدلی بال از بنیانگذاران مکتب انگلیسی نظریه روابط بین‌المل بود.

نظریات[ویرایش]

وایت سه سنت در مطالعه روابط بین‌الملل را شناسایی می‌کند که هر یک تلاش دارند تفسیری از تاریخ بدست دهند:

• سنت واقع گرایی (سنت هابزی یا ماکیاولیسم): دولت‌ها به عنوان کارگزار قدر ت به حساب می‌آیند و بدنبال منافع خودش هستند. نوع افراطی این سنت وجود جامعه بین‌المللی را انکار می‌کند، ولی نوع معتدل آن حقوق بین‌المللی با بر مبنای منافع و مسیولیتهای قدرتهای بزرگ می‌پذیرد.
• سنت خرد گرایی (سنت گروسیوسی): روابط بین‌الملل مبتنی بر قانون بوده و اقتدار مشترکی را بر فعالیتهای خود می‌پذیرد.
• سنت انقلابی (سنت کانتی): بر موجودات بشری تکیه دارد و جامعه را حاصل اندیشه آنها می‌داند. نوع افراطی این دیدگاه دکترین تخریب رژیم‌های موجود را دنبال کرده و درین راه در صورت از خشونت نیز بهره می‌برند.

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Martin Wight». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۷.