لووستیریزین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لووستیریزین
Ball-and-stick model of the levocetirizine molecule
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریXyzal, Levazyr, others
نام‌های دیگرLevocetirizine dihydrochloride
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa607056
داده‌ها
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیبالا
پیوند پروتئینی۹۰٪
متابولیسمکبد ۱۴٪ CYP3A4
نیمه‌عمر حذف۶ تا ۱۰ ساعت
دفعادرار و مدفوع
شناسه‌ها
  • 2-(2-{4-[(R)-(4-Chlorophenyl)(phenyl)methyl]piperazin-1-yl}ethoxy)acetic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC21H25ClN2O3
جرم مولی۳۸۸٫۸۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • Clc1ccc(cc1)[C@H](N2CCN(CCOCC(=O)O)CC2)c3ccccc3
  • InChI=1S/C21H25ClN2O3/c22-19-8-6-18(7-9-19)21(17-4-2-1-3-5-17)24-12-10-23(11-13-24)14-15-27-16-20(25)26/h1-9,21H,10-16H2,(H,25,26)/t21-/m1/s1 ✔Y
  • Key:ZKLPARSLTMPFCP-OAQYLSRUSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

لووستیریزین(به انگلیسی: Levocetirizine)، که با نام تجاری Xyzal و دیگر نام‌ها فروخته می‌شود، یک آنتی هیستامین برای درمان التهاب مخاط بینی آلرژیک (تب یونجه) و کهیرهای طولانی مدت با علت نامشخص است.[۱] این دارو نسبت به آنتی هیستامین‌های قدیمی‌تر از آرام بخشی کمتری برخوردار است. لووستیریزین به صورت خوراکی تجویز می‌شود.

عوارض جانبی شایع این دارو شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، سرفه، استفراغ و اسهال است.[۱] استفاده در بارداری بی خطر به نظر می‌رسد اما هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته‌است. ایمن بودن این دارو در دوران شیردهی هنوز مشخص نیست.[۲] لووستیریزین را به عنوان یک آنتی هیستامین نسل دوم طبقه بندی می‌کنند که با مسدود کردن گیرنده اچ ۱ هیستامین عمل می‌کند.[۳]

لوو استیریزین در سال ۲۰۰۷ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد[۱] و به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. این دارو در سال ۲۰۱۷، با بیش از سه میلیون نسخه، ۱۷۵مین داروی پر مصرف در ایالات متحده بود.[۴][۵]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Levocetirizine Dihydrochloride Monograph for Professionals". Drugs.com (به انگلیسی). American Society of Health-System Pharmacists. Retrieved 22 March 2019.
  2. "Levocetirizine Pregnancy and Breastfeeding Warnings". Drugs.com (به انگلیسی). Retrieved 3 March 2019.
  3. Wallace DV, Dykewicz MS, Bernstein DI, Blessing-Moore J, Cox L, Khan DA, Lang DM, Nicklas RA, Oppenheimer J, Portnoy JM, Randolph CC, Schuller D, Spector SL, Tilles SA (August 2008). "The diagnosis and management of rhinitis: an updated practice parameter". The Journal of Allergy and Clinical Immunology. 122 (2 Suppl): S1-84. doi:10.1016/j.jaci.2008.06.003. PMID 18662584.
  4. "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Retrieved 11 April 2020.
  5. "Levocetirizine Dihydrochloride - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Archived from the original on 13 April 2020. Retrieved 11 April 2020.

پیوند به بیرون[ویرایش]