لوئیز گلیک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لوئیز گلیک
زادهلوئیز الیزابت گلیک
۲۲ آوریل ۱۹۴۳
نیویورک، ایالات متحده
درگذشته۱۳ اکتبر ۲۰۲۳ (۸۰ سال)
کمبریج، ماساچوست، ایالات متحده
پیشهشاعر، استاد
ملیتایالات متحده آمریکا

لوئیز الیزابت گلیک (انگلیسی: Louise Elisabeth Glück؛ ۲۲ آوریل ۱۹۴۳ – ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳)[۱] شاعر، استاد اهل ایالات متحده آمریکا و برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات سال ۲۰۲۰ بود.[۲]

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون ملک‌الشعرای مشاور کتابخانه کنگره در امر شعر، کمک‌هزینه گوگنهایم، و جایزه پولیتزر برای شعر شده‌است.

زندگی شخصی[ویرایش]

این شاعر آمریکایی در ۲۲ آوریل ۱۹۴۳ در نیویورک در یک خانوادهٔ اتریشی و مجارستانی یهودی‌الاصل زاده و در لانگ آیلند بزرگ شد.

وی در دوران دبیرستان از بی‌اشتهایی عصبی رنج می‌برد. او بعدها بر این بیماری غلبه کرد. لوئیز گلیک در کالج سارا لارنس و دانشگاه کلمبیا تحصیل کرد؛ اما مدرکی نگرفت. وی افزون‌بر نویسندگی، در چندین مؤسسهٔ شعر نیز تدریس کرده‌است.

گلوک پس از ترک کلمبیا بدون مدرک، با منشی‌گری زندگی خود را تامین می‌کرد.[۳] وی در سال ۱۹۶۷ با چارلز هرتز جونیور ازدواج کرد. اما این ازدواج به طلاق انجامید.[۴]

گلوک تا پیش از مرگ استادیار و نویسندهٔ روزنکرانز در دانشگاه ییل بود و در کمبریج، ماساچوست زندگی می‌کرد.[۵] او بر اثر سرطان درگذشت.[۶]

زندگی حرفه‌ای[ویرایش]

در سال ۱۹۶۸ گلوک نخستین مجموعهٔ شعر خود به نام Firstborn را منتشر کرد که مورد توجه مثبت منتقدان قرار گرفت. با این حال، او پس از سال ۱۹۷۱ هنگامی که آغاز به آموزش شعر در کالج گودارد در ورمونت کرد یک مورد طولانی از انسداد نویسنده را تجربه کرد که درمان شد.[۳][۷] شعرهایی که وی در این مدت سروده‌اند در کتاب دوم او خانه‌ای در مارشلند (۱۹۷۵) گردآوری شده که بسیاری از منتقدان آن را پیشرفت مهم وی قلمداد می‌کنند و از کشف صدای متمایز وی حکایت دارد.[۸]

وی همچنین عضو انجمن فیلسوفان آمریکا بود.

سبک کاری[ویرایش]

از گلوک غالباً بعنوان یک شاعر زندگینامه‌ای یاد می‌شود. کار او به دلیل شدت عاطفی و بیشتر با استفاده از اسطوره، تاریخ یا طبیعت برای مراقبه در تجارب شخصی و زندگی مدرن شناخته شده‌است. وی در شهر نیویورک زاده شد

گلوک در کار خود بر روشن کردن جنبه‌های آسیب، میل و طبیعت متمرکز می‌شد. در کاوش این مضامین گسترده، شعر او به دلیل ابراز صریح غم و انزوا شناخته شده‌است. پژوهشگران همچنین در ساخت او از شخصیت‌های شاعرانه و رابطه در زندگی‌نامه و اسطورهٔ کلاسیک در اشعار او تمرکز کرده‌اند.

شعرهای او اغلب در باره آسیب و سرخوردگی بودند. پرآوازه‌ترین شعر او پرتقال ساختگی ارزش عشق و آمیزش جنسی را زیر سؤال می‌برد.[۶]

افتخارات[ویرایش]

گلوک جوایز زیادی از جمله جایزهٔ نوبل ادبیات در سال ۲۰۲۰ دریافت کرده است.[۹] افزون‌بر بسیاری از جوایز مهم شعر در ایالات متحده، وی چندین بورسیهٔ تحصیلی از بنیاد ملی هنر و بنیاد گوگنهایم دریافت کرده‌است. در زیر افتخاراتی را که وی برای کار و کارهای فردی خود دریافت کرده آورده شده‌است:

کتاب‌شناسی[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Press, Associated (2023-10-13). "Louise Glück, terse poetic master who won the Nobel Prize for literature in 2020, dies at 80". San Diego Union-Tribune (به انگلیسی). Retrieved 2023-10-13.
  2. «The Nobel Prize in Literature 2020». nobelprize.org. ۸ اکتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۸ اکتبر ۲۰۲۰.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Louise Glück". National Endowment for the Humanities (NEH) (به انگلیسی). Archived from the original on February 6, 2020. Retrieved April 7, 2020.
  4. Morris, Daniel. The Poetry of Louise Glück: A Thematic Introduction. p. 29.
  5. "Louise Glück | Authors | Macmillan". US Macmillan (به انگلیسی). Archived from the original on June 13, 2018. Retrieved October 9, 2020.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ «لوئیز گلیک، شاعر آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۲ مهر ۱۴۰۲.
  7. Duffy, John J.; Hand, Samuel B.; Orth, Ralph H. (2003). The Vermont Encyclopedia (به انگلیسی). UPNE. p. 138. ISBN 978-1-58465-086-7.
  8. Morris, Daniel. The Poetry of Louise Glück: A Thematic Introduction. p. 4.
  9. فردا, رادیو (2020-10-08). "نوبل ادبیات ۲۰۲۰ به لوییز گلیک، شاعر آمریکایی، تعلق گرفت". رادیو فردا. Retrieved 2020-10-10.

منابع[ویرایش]