قطره‌خواری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قطره‌خواری

در زیست‌شناسی سلولی قطره‌خواری یا پینوسیتوز (به انگلیسی: Pinocytosis)، که به نام اندوسیتوز مایع و قطره‌خواری فاز توده‌ای نیز شناخته می‌شود، یک حالت از اندوسیتوز (درون‌بری) است که در آن ذرات کوچک معلق مایعات برون‌سلولی از طریق تورفتگی غشای سلولی به درون سلول آورده می‌شوند و در نتیجه آن ذرات در سلول درون وزیکول قرار می‌گیرند. سپس این وزیکول‌های پینوسیتوزی معمولاً با اندوزوم‌های اولیه ترکیب می‌شوند تا ذرات درون آن آبکافت شوند.

قطره‌خواری بسته به مکانیسم مولکولی و سرنوشت مولکول‌های واردشده، به گونه‌هایی تقسیم می‌شود. در برخی موارد قطره‌خواری به عنوان یک فرایند سازنده در نظر گرفته می‌شود، در حالیکه در موارد دیگر واسطه گیرنده است و بسیار تنظیم می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Campbell, Reece, Mitchell: "Biology", Sixth Edition, Copyright 2002 P. 151
  • Marshall, Ben, Incredible Biological Advancements of the 20th Century, Copyright 2001 p. 899
  • Alrt, Pablo, Global Society Harvard study, copyright 2003 p. 189
  • Brooker, Robert: "Biology", Second Edition, Copyright 2011 p. 116
  • Cherrr, Malik, The Only Edition, Copyright 2012, p. 256
  • Abbas, Abul, et al. "Basic Immunology: Functions and Disorders of the Immune System." 5th ed. Elsevier, 2016. p.69