قصار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قصار
زادهٔ۱ ژانویهٔ ۱۱۶۴
درگذشت۱ ژانویهٔ ۱۲۱۴
ملیتدودمان یوآن

قصار (انگلیسی: Qasar; ۱ ژانویهٔ ۱۱۶۴ – ۱ ژانویهٔ ۱۲۱۴) پرسنل نظامی اهل دودمان یوآن بود. یکی از سه برادر تنی چنگیز خان بود. به نقل از جامع‌التواریخ، نام وی جوچی بود و به دلیل شجاعت ممتازش به قصار لقب گرفت. او را (کماندار) نیز می‌نامیدند، زیرا او در کمان مهارت داشت.

مادر قصار، هوئلون از قصار در برابر اتهامات بی‌وفایی و خیانت ناشی از گفته‌های شمن کوکوچو یا «تب تنگری»، یک روحانی شمن‌باوری دفاع کرد. چنگیز که توسط مادرش هوئلون و همسرش بورته که تب تنگری را تهدیدی برای جانشینی سلسله می‌دانست تحریک شده بود، به قصار و برادر دیگرش تموگه اجازه داد تا تب تنگری را در مسابقه کشتی (ورزش) بکشند.

شجره‌نامه[ویرایش]

هوئلونیسوکای بهادر
بورته(چنگیز خان)قصارHachiunتموگهBelguteiBehter
جوجی خانجغتایاوگتای خانتولی خانGelejian


جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]