قانون میلر (نور) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در اپتیک، قانون میلر یک قاعده تجربی است که تخمینی از میزان بزرگی ضریب غیرخطی را می‌دهد. [۱]

به طور رسمی‌تر، اظهار داشت که ضریب پاسخ پذیرفتاری الکتریکی مرتبه دوم () متناسب با محصول پذیرفتاری‌های مرتبه اول (‌‌) در سه فرکانس که وابسته است [۲] ضریب تناسب به ضریب میلر معروف است .

تعریف[ویرایش]

پاسخ پذیرفتاری مرتبه اول توسط:

در این‌جا:

برای سادگی می‌توانیم تعریف کنیم ، و از این رو را بازنویسی کنید:

پاسخ پذیرفتاری مرتبه دوم توسط:

در این‌جا اولین ضریب بی‌هارمونی است. به راحتی نشان می‌دهد که می‌توانیم را جمله‌‌هایی از حاصل‌ضرب بیان کنیم

ثابت بودن تناسب بین و حاصل‌ضرب ضریب میلر در سه فرکانس مختلف است:

منابع[ویرایش]

  1. Miller, R. C. (1964). "Optical second harmonic generation in piezoelectric crystals". Applied Physics Letters. 5 (1): 17–19. doi:10.1063/1.1754022.
  2. Boyd, Robert (2008). Nonlinear Optics. Academic Press. ISBN 0123694701.