قالی آباده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قالی آباده گونه‌ای قالی ایرانی است که در همین خطه یافت و تولید می‌شده‌است. ودرتوابع آن که شامل صغاد، بهمن، فیض آباد و غیره یافت می‌شود. تا چند سال پیش حدود۱۵۰۰۰بافنده بروی دارهای قالی به بافندگی مشغولند و نقش‌های این فرش کهنیومد.

ایلاتی قشقایی لرهای بوانات افشاروحتی ایلات کردالهام گرفته شده و همچنین طرحهای از قفقازدیده می‌شود. باهمه اینها طراح وب‌افنده آبادهای نه تنها به تقلیداز این طر حها پرداختهبلکه با ابتکار خودوذوق سلیقه آذینه‌های ایل‌اتی و موتیفهای شهر پسندرا در هم می آمیزدو به نوآوری درطرح می‌پردازد. فرش‌های آباده اکثراَدرسبک شاخه شکسته باطرح‌های گلدانی، محرمات ضلل السلطانی بته ای کردستانی (بتهٔ هشت پر) بافته می‌شوند.^[۱] نقشه قالیچه‌های آباده را هیبتلو می‌نامند.

منابع[ویرایش]

• فرش ایران. فضل‌الله حشمتی رضوی. چاپ سوم. دفتر پژوهش‌های فرهنگی. تهران. ۱۳۸۰
• سیر هنر در قالی بافی ایران. محمد جوادنصیری

این یک مقالهٔ خرد قالی، زیرانداز یا دیگر پوشش‌های دست‌ساز سطح زمین است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.