فنر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فنر

فَنَر در یک تعریف کلی هر جسمی که دارای خاصیت ارتجاعی یا کشسان باشد فنر نامیده می‌شود. یعنی اگر جسمی چه در فاز جامد یا مایع و یا گاز پس از بارگذاری تغییر شکل دهد و پس از برداشتن بار به حالت اولیه بازگردد فنر نام دارد؛ بنابراین هر فنر دارای سه کمیت فیزیکی شامل نیرو یا بار وارده بر آن F، مقدار تغییر شکل x، و سختی فنر k (که خاصیت ارتجاعی فنر را نشان می‌دهد) می‌باشد.سختی فنر به جنس ماده تشکیل دهنده فنر بستگی دارد.

انواع فنر بر اساس حالت ماده[ویرایش]

  • فنرهای مکانیکی
  • فنرهای هوایی یا پنوماتیک
  • فنرهای روغنی یا هیدرولیک

انواع فنر بر اساس مقدار تغییر شکل[ویرایش]

  • فنرهای خطی (F=k.x)
  • فنرهای سخت شونده (به انگلیسی:Progressive): فنری که با افزایش نیرو مقدار تغییر شکل آن کاهش می‌یابد.
  • فنرهای نرم شونده (به انگلیسی: Degressive): فنری که با افزایش نیرو مقدار تغییر شکل آن به صورت غیر خطی افزایش می‌یابد.

کاربرد[ویرایش]

برای جذب یا ذخیره انرژی پتانسیل بکار می‌رود. انرژی پس از برداشتن نیرو به صورت نوسانی میرا می‌شود. کسی که بتواند با استفاده از دستگاه و ابزارهای مورد نیاز فنرهای مختلف با اندازه‌های مختلف را تولید کند «فنرپیچ مکانیکی» نام دارد.[۱]

انواع فنرهای مکانیکی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

Dipl. -Ing. Helmut Stoll Prof. Dr. -Ing. Jürgen W. Betzle