فضا (ریاضیات) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک سلسله مراتب فضاهای ریاضی: ضرب داخلی یک نرم تولید می‌کند. نرم یک متریک تولید می‌کند. متریک یک توپولوژی تولید می‌کند.

فَضا در ریاضیات، مجموعه‌ایست (گاهی تحت عنوان جهان) با ساختاری افزون بر آن.

فضاهای ریاضی اغلب یک سلسله مراتب را تشکیل می‌دهند؛ یعنی یک فضا ممکن است وارث همه ویژگی‌های یک فضای مادر باشد؛ مثلاً همه فضاهای ضرب داخلی، فضاهای برداری نرمدار نیز هستند، چرا که ضرب داخلیشان یک نُرم روی فضای ضرب داخلی تولید می‌کند به طوری که:

،

که در آن نرم با محصور شدن در خطوط دوتایی عمودی مشخص می‌شود، و ضرب داخلی با قرار گرفتن در براکت‌های زاویه ای مشخص می‌شود.

ریاضیات مدرن رفتار کاملاً متفاوتی با «فضا»، در مقایسه با ریاضیات کلاسیک دارد.[نیازمند منبع]

فضاهای ریاضیاتی با نام[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Itô, Kiyosi, ed. (1993), Encyclopedic dictionary of mathematics (second ed.), Mathematical society of Japan (original), MIT press (translation).
  • Gowers, Timothy; Barrow-Green, June; Leader, Imre, eds. (2008), The Princeton Companion to Mathematics, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-11880-2 {{citation}}: More than one of |ISBN= و |isbn= specified (help)More than one of |ISBN= and |isbn= specified (help)

.

  • Bourbaki, Nicolas, Elements of mathematics, Hermann (original), Addison-Wesley (translation).
  • Bourbaki, Nicolas (1968), Elements of mathematics: Theory of sets, Hermann (original), Addison-Wesley (translation).

پیوند به بیرون[ویرایش]