فرازگرا (میوه) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرازگرا یک مرحله از رسیدن میوه در ارتباط با افزایش تولید هورمون اتیلن و افزایش تنفس سلولی است.[۱][۲] به طور کلی میوه‌های گوشتی را می‌توان بر اساس داشتن یا نداشتن افزایش تنفس سلولی در آغاز مرحلهٔ رسیدگی به دو گروه تقسیم کرد.[۳] این افزایش میزان تنفس ممکن است پیش یا همراه با افزایش اتیلن باشد و تفاوت‌های مشخصی در این دو گروه میوه وجود دارد. سیب، موز، خربزه، زردآلو، و گوجه‌فرنگی میوه‌های فرازگرا هستند. مرکبات، انگور، و توت فرنگی نافرازگرا هستند (آنها بدون اتیلن و با قطع تنفس می‌رسند). میوه‌های فرازگرا مانند موز و گوجه‌فرنگی را می‌توان پس از پایان نمو، چید و در انبار با افشاندن اتیلن رساند. یک تفاوت کلیدی بین میوه‌های فرازگرا و نافرازگرا (به ویژه برای تولید تجاری) این است که میوه های فرازگرا پس از برداشت، همچنان به رسیدن ادامه می‌دهند، در حالی که میوه‌های نافرازگرا این کار را نمی‌کنند.

منابع[ویرایش]

  1. Alexander, L.; Grierson, D. (2002). "Ethylene biosynthesis and action in tomato: a model for climacteric fruit ripening". Journal of Experimental Botany. 53 (377): 2039–2055. doi:10.1093/jxb/erf072. PMID 12324528.
  2. Michael Knee (2002), Fruit quality and its Biological Basis, CRC Press, p. 181, ISBN 978-0-8493-9781-3
  3. McGlasson, W. B. (1985-02-01). "Ethylene and Fruit Ripening". HortScience (به انگلیسی). 20 (1): 51–54. doi:10.21273/HORTSCI.20.1.51. ISSN 0018-5345.