فتح (جنگ) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گسترش خلفای راشدین از سال ۶۳۲ میلادی تا سال ۶۵۵ میلادی

فتح، تسخیر یا گشایش[۱] به عمل تصرف منطقه توسط دشمن به زور اسلحه گفته می‌شود. تاریخ نظامی مثال های زیادی از فتوحات را فراهم می کند: فتوحات رومن بر بریتانیا، امپراتوری موریا با فتح بخش های زیادی از افغانستان و شبه‌قاره هند، فتوحات مسلمانان، فاتحان اسپانیایی امپراتوری آزتک.[۲]

شیوه های فتح[ویرایش]

عثمانی از شیوه به تدریج، فتح غیرنظامی که ابداع کردند بر همسایگان خودشان چیره شدند. این نوع فتح ابتدا توسط تاریخ نگار ترک، خلیل اینالجق نامگذاری شد.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «فتح - ویکی‌واژه». fa.wiktionary.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۲۲.
  2. "Conquest". Wikipedia (به انگلیسی). 2019-09-04.