غلام‌حسن قائم‌پناه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

غلام‌حسن قائم‌پناه مترجم، فعال سیاسی سابق توده‌ای و از اعضای اخراجی کانون نویسندگان ایران بود. وی به خاطر فعالیت‌ها و چارت سازمانی‌اش در کمیته مرکزی حزب توده ایران در بهمن ۱۳۶۱ دستگیر و در زندان، پس از تحمل شدیدترین شکنجه‌ها[۱] «تواب» شد.

بعد از تواب‌شدن[ویرایش]

... آقایان برای اینکه دست خود را به یک چنین کار ننگینی که بدون تردید قابل‌دفاع نبود، آلوده نکرده باشند، یکی از افراد توده‌ای، به نام غلام‌حسن قائم‌پناه را که برای فرار از فشار، تن به پستی داده بود، مأمور شلاق‌زدن کردند. پس از نشان دادن این منظره، مرا به پشت در سلول شکنجه‌گاه بردند و به زمین نشاندند و از من اعتراف می‌خواستند تا شلاق‌زدن به پای همسرم را که من صدای ضربات شلاق و ناله‌هایش را می‌شنیدم، پایان دهند.
نامه سرگشاده نورالدین کیانوری به سید علی خامنه‌ای به تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۶۸ خورشیدی.[۲]

حسن قائم‌پناه از آبان ۱۳۶۶ در میزگردهایی که به نقد جریان چپ ایران، در حسینیه اوین، برگزار می‌شد شرکت داشت.[۱]

نورالدین کیانوری در نامه سرگشاده‌ای به تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۶۸، که خطاب به سید علی خامنه‌ای ، رهبر جمهوری اسلامی ایران نوشت، مدعی شد که حسن قائم‌پناه برای فرار از فشار شکنجه، مأمور شلاق‌زدن مریم فیروز در زندان اوین شده بود.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

توابین سرشناس

پانویس[ویرایش]