عویم بن ساعده - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
عـُوَیم بن ساعده از انصار و از قبیله اوس بود که پس از درگذشت محمد پیامبر اسلام در ماجرای سقیفه بنی ساعده، هنگامی که ابوبکر و عمر بن خطاب پس از اجتماع انصار در سقیفه، به سقیفه میرفتند به آنها پیوست و به آنها دلداری میداد. وی از شرکت کنندگان در بیعت عقبه دوم بود.[۱] وی در جنگ بدر و احد و خندق شرکت داشت.[۲] وی در سقیفه گفته بود: <<خلافت جز از آن اهل بیت نخواهد بود، همان جایی قرارش دهید که خدا قرار دادهاست.>> [۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ تتوی، قاضی احمد (۱۳۸۲). تاریخ الفی (جلد اول). انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۶۴۴۴۵۲۷۳۹ مقدار
|شابک=
را بررسی کنید: invalid character (کمک). صفحه ۲۹ - ↑ «imamalinet.net». بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «دانشنامه رشد». بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئن ۲۰۱۴.