صندوق خودرو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خودروهای قدیمی صندوق مجزا داشتند.
صندوق عقب پورشه Boxster

صندوق خودرو یا صندوق عقب (trunk, boot) به امکانات انبار کردن کالا در یک خودرو یا وسیله نقلیه گفته می‌شود.

طرح[ویرایش]

صندوق عقب با محلی برای تایر یدکی.
صندوق جلو در فولکس واگن قورباغه‌ای.

صندوق خودرو عمدتاً در عقب خودرو قرار دارد و در آن به سمت بالا باز می‌شود. در نخستین خودروهای ساخته شده، صندوق به عنوان یک وسیله جدا و خارجی در خودرو کار گذاشته می‌شد.

برخی از وسایل نقلیه با موتور وسط یا خودروهای برقی دارای دو صندوق در جلو و عقب هستند.[۱] نمونه اینها شامل فولکس واگن نوع ۳، پورشه ۹۱۴، پورشه Boxster، تویوتا MR2 و تسلا مدل S است.[۲]

خودروهای دارای موتور عقبی (مانند فولکس قورباغه‌ای و پورشه ۹۱۱) دارای صندوق توشه در جلوی کابین مسافر هستند.[۳][۴]

دهانه و در[ویرایش]

در عقب استیشن که به سمت پائین باز می‌شود.

در و دهانه صندوق خودرو ممکن است به صورت لولایی به سمت بالا، یا پائین یا کناره‌ها باز شود.

توابع اضافی[ویرایش]

صندوق خودرو علاوه بر حمل توشه، معمولاً محل نگهداری ابزارها و وسایل کمکی و تعمیراتی است. این اجزا ممکن است در صندوق وجود داشته باشند:

برخی از وسایل نقلیه دارای ساختار منعطف هستند و می‌توان از صندوق آن‌ها برای کارهای دیگر هم استفاده کرد. برای مثال در کرایسلر PT Cruiser صندوق می‌تواند به میز تبدیل شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Scharff, Robert, ed. (1990). Complete Automotive Estimating. Delmar Publishers. pp. 34–35. ISBN 978-0-8273-3585-1. Retrieved 12 July 2014.
  2. Tesla Motors. "Model S Specs and Standards". Tesla Motors. Retrieved 4 December 2015.
  3. "Unveiling the Tucker". Popular Mechanics. 88 (3): 136–138. September 1947. Retrieved 12 July 2014.
  4. [۱] بایگانی‌شده در ۵ اوت ۲۰۲۳ توسط Wayback MachineGunnell, John (2005). Standard Catalog of Volkswagen, 1946–2005 (PDF). Krause. p. 15. ISBN 978-0-87349-761-9. Archived from the original (PDF) on 19 September 2020. Retrieved 12 July 2014.