شبه‌جزیره کره - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شبه‌جزیره کره

کره‌ای한반도; هانجا韓半島; لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهHan Bando
(used in South Korea and Japan),
Chosŏn'gŭl조선반도; hancha朝鮮半島; مک‌کیون–ریشاورChosŏn Pando
(used in North Korea, Japan and China)
Peninsulas of Asia
Satellite image of the Korean Peninsula
شبه جزیره کره با رنگ سبز تیره نشان داده شده‌است
کشور کره جنوبی کره جنوبی
کره شمالی کره شمالی
مرزهای چین، روسیه، دریای ژاپن، دریای چین شرقی، دریای زرد، تنگه کره
بلندترین نقطه کوه پکتو
 - ارتفاع ۲۷۴۴ متر (۹٬۰۰۳ فوت)
Lowest point Sea level
طول ۱۱۰۰ کیلومتر (۶۸۴ مایل), شمال تا جنوب
مساحت ۲۲۰۷۴۸ کیلومترمربع (۸۵٬۲۳۱ مایل‌مربع)
 - خشکی ۲۱۷۸۱۸ کیلومترمربع (۸۴٬۱۰۰ مایل‌مربع)
 - آب ۲۹۳۰ کیلومترمربع (۱٬۱۳۱ مایل‌مربع)
جمعیت ۷۴۴۶۱۹۳۳ (2012[۱])
تراکم ۳۳۷ / کیلومترمربع (۸۷۳ / مایل‌مربع)
Topographic map of the Korean Peninsula

شبه‌جزیره کُره شبه جزیره‌ای واقع در شمال شرقی آسیاست. این شبه جزیره به دو قسمت کره شمالی و کره جنوبی تقسیم می‌شود.

تاریخ باستان[ویرایش]

سلسله گوجوسون که به عنوان اولین سلسله در کره ظهور کرد که حکومتی بزرگ و باشکوه محسوب می‌شود. گوجوسان بعدها پس از هزاران سال توسط ارتش چین نابود گردید.

پس از سقوط گوجوسان اتحادیه‌های بیون‌هان، ماهان و جین‌هان در کره حکومت می‌کردند.

بعدها در سال‌های ۱۰۰ میلادی کشورهای شیلا، باکجه و گایا کشورهای‌ خود را گسترش دادند. بکجه را ماهان، جین هان را شیلا و بیون هان را گایا از بین بردند و در کره ظاهر شدند، گوگوریو نیز در شمال کره در حال گسترش قلمرو خود بود.

در سال ۶۴۷ زمانی که ملکه جیندئوک دومین فرمانروای زن در کره از دنیا رفت جانشینش ولیعهد چونچو بر تخت نشست. وی سیاست‌هایی را به کار گرفت و با ارتشی بزرگ به بکجه حمله کرده و بکجه را فتح کرد. هدف وی و دوست صمیمی اش کیم‌ یوشین از این حملات متحد کردن کشورهای آن زمان کره بود.

سرانجام زمانی که شاه‌ موییل بزرگ یا همان کیم چونچو در حالی که داشت به آرزوی بزرگش می‌رسید یک سال پس از فتح بکجه در سال ۶۶۱م درگذشت و حکومتش را به پسرش امپراتور‌ مونمو‌ کبیر داد.

فرمانروا مونمو با کمک دایی خود یعنی ژنرال کیم یوشین توانست با تانگ متحد شوند و گوگوریو را نابود کنند. تانگ، سلسله چینی و امپراتور آن از نظر خودش فکر می‌کرد که ارتش خود گوگوریو و بکجه را نابود کرده و حالا تصمیم گرفته بود تا شیلا را نابود و کره را فتح کند.

ارتش او که حدود دویست هزار نفر بودند به شیلا حمله کردند اما این چنین که می‌خواستند نشد، ارتش شیلا شجاعانه با چین جنگید و آنها را از خاک کره بیرون راند. شاه مونمو کبیر سال‌ها بعد در سال ۶۸۱ میلادی درگذشت و حکومت را به فرزندش داد.

حدود ۳۰۰ سال شیلای متحد در کره حکمرانی می‌کرد و با شورش‌های بسیار ضعیف شد. در همان موقع در سال ۹۱۸ میلادی فردی به اسم تائجو کشوری به اسم گوریو را ایجاد کرد که خود را جانشین گوگوریو می‌دانست.

او سال‌های زیادی با شیلا جنگید و در آخر در سال ۹۳۵ توانست شیلا را نابود کند. شیلا به پادشاهی زرین در کره معروف بود که پس از هزار سال حکومت در کره با حمله گوریو نابود شد. تائجو وانگ بنیانگذار گوریو نیز بعدها در سال ۹۴۳ درگذشت.

منابع[ویرایش]