شاپور (پسر کاووس) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شاپور
شاهزادهٔ ساسانی
فرزند(ان)باو
پدرکاووس
پیشهنجیب‌زاده

شاپور پسر کاووس از شاهزادگان ساسانی بود. او با پدرش که برای جنگ با انوشیروان بر سر تخت پادشاهی از طبرستان به مدائن می‌رفت، همراه شد ولی شکست خوردند و مانند پدرش به زندان افتاد. انوشیروان، کاووس را کشت ولی شاپور را در مدائن نگه داشت.[۱] فرزند شاپور یعنی باو در دورهٔ خسرو پرویز به فرمانروایی طبرستان گماشته شد.

منابع[ویرایش]

  1. «سرواژهٔ شاپور در فرهنگ دهخدا». واژه‌یاب.