شانگدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

معبد آسمان.

شانگدی ((به چینی: 上帝)، (به پین‌یینی: Shàngdì)) یا شانگ-تی که به صورت کوتاه، دی یا تیانز هم گفته می‌شود، خدای بزرگ و خدای آسمان‌ها در ادیان سنتی چینی است. از سویی، او «تیان» (بهشت)، «جهان» و «همه‌چیز بزرگ» نیز شناخته می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]