سنان بن ثابت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سنان بن ثابت (۸۸۰–۹۴۳م) مترجم، پزشک، فیزیک‌دان، ورزشکار و ستاره‌شناس بود.

او از منداییان بود که در قرن چهارم هجری قمری به بغداد رفت و به عنوان طبیب خلیفه المقتدر عباسی کار کرد و مسلمان شد.

وی از مترجمان نهضت ترجمه بوده و در دارالحکمه حضور پیدا می‌کرده‌است.

او فرزند ثابت ابن قره و پدر ابراهیم ابن سنان بوده‌است.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Ibn Khallikan's biographical dictionary By Ibn Khallikān, pg. 45

پیوند به بیرون[ویرایش]