سلول انتروکرومافین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سلول انتروکرومافین
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینendocrinocytus EC
MeSHD004759
THH3.04.02.0.00029
FMA62934

انتروکرومافین (EC) (معروف به سلول‌های کولچیتسکی) نوعی از سلول‌های انترو اندوکرین (غده درون‌ریز روده) و نورو اندوکرین هستند. آن‌ها در کنار اپیتلیوم واقع شده‌اند که لومن دستگاه گوارش را ترسیم می‌کند و نقش مهمی در تنظیم دستگاه گوارش، به ویژه تحرک و ترشح روده دارند.[۱] آن‌ها توسط نیکلای کولچیتسکی کشف شدند.[۲][۳][۴]

تقریباً ۹۰٪ از سروتونین موجود در بدن انسان در سلول‌های انتروکرومافین که به‌صورت پراکنده در غشای دستگاه گوارش موجودند متمرکز است و در آن‌جا موجب تنظیم تحرکات روده می‌گردد.

ساختار[ویرایش]

سلول‌های انتروکرومافین، سلول‌های چند ضلعی کوچکی هستند که در ساختارهای بین پرزهای روده واقع شده‌اند. آن‌ها با وجود گرانول‌های واقع شده که حاوی سروتونین و سایر پپتیدها هستند، از سایر سلول‌های اپیتلیال گوارشی متمایز می‌شوند. این دانه‌ها (گرانول‌ها) از نظر ساختار، اندازه و شکل متفاوت هستند و به اصطلاح به آن‌ها پلئومورفیک یا چندشکلی گفته می‌شود.[۵]

بیماری‌های مرتبط[ویرایش]

سندرم کارسینوئید[ویرایش]

علت آن ترشح سروتونین، دوپامین و کاتکول آمین‌ها است. علائم شامل اسهال، گرفتگی شکم، گرگرفتگی، تعریق و بیماری دریچه‌ای قلب است.[۶]

سروتونین بیش از حد در گردش به‌طور کلی توسط تومورهای کارسینوئید ناشی از سلول‌های انتروکرومافین در روده کوچک یا آپاندیس تولید می‌شود. آن‌ها همچنین می‌توانند در مکان‌های دیگر، به‌ویژه ریه و معده وجود داشته باشند.[۷]

کارسینوئید بیماری قلبی

این بیماری تغییرات قلبی و عروقی مرتبط با سندرم کارسینوئید را توصیف می‌کند. پلاک‌های الیافی در سطح غشا ایجاد می‌شود که به داخل اتاق‌های قلب (اندوکارد) قرار دارد.

پلاک‌ها حاوی رسوبات میوفیبروبلاست، سلول‌های بافت همبند و سلول‌های عضله صاف هستند.

علت بیماری کارسینوئید قلب هنوز مشخص نیست، با این حال گفته شده‌است که سروتونین یک عامل احتمالی است که در این پاتوژنز نقش دارد.[۶]

سندرم روده تحریک‌پذیر[ویرایش]

این وضعیتی است که شامل ناراحتی مزمن روده و درد شکم است. در این حالت نشان داده شده‌است که سطح غیرطبیعی سروتونین نیز با این سندرم در ارتباط است.

سندرم روده تحریک پذیر می‌تواند شدید شده و منجر به یبوست مزمن یا اسهال مزمن شود. جمعیت غیرطبیعی سلول‌های انتروکرومافین با هر دو شرایط ارتباط داشته‌است.[۸][۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Bertrand, Paul P.; Bertrand, Rebecca L. (2010-02-01). "Serotonin release and uptake in the gastrointestinal tract". doi:10.1016/j.autneu.2009.08.002. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  2. "توزیع سلولهای انتروکرومافین-سروتونین-ایمنی در دستگاه گوارش حداقل شیشه" (PDF) (به انگلیسی). Vol. بین‌المللی ج. مورفول. جلد. Darmani, N. A. (2012).{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  3. "Nikolai Konstantinovich Kulchitsky (1856-1925)". Journal of Medical Biography. 17 (1): 47–54 (به انگلیسی). Drozdov, I. ; Modlin, I. M; Kidd, M. ; Goloubinov, V. V (2009).{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  4. Mawe, Gary M.; Hoffman, Jill M. (2013-8). "Serotonin Signaling in the Gastrointestinal Tract:". Nature reviews. Gastroenterology & hepatology. 10 (8): 473–486. doi:10.1038/nrgastro.2013.105. ISSN 1759-5045. PMC 4048923. PMID 23797870. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  5. "Ultrastructure of enterochromaffin cells and associated neural and vascular elements in the mouse duodenum". Cell and Tissue Research. 241 (3): 557–63 (به انگلیسی). به کوشش Wade, P.R. ; Westfall, Janea. (1985)..{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ سلول‌های انتروکرومافین تولیدکننده سروتونین و اثرات هایپر سروتونینمیا بر قلب و استخوان (رساله دکتری). Det medisinske fakultet. به کوشش گوستافسون، بورن اول (2005).
  7. "تومورهای کارسینوئیدی: فراوانی در یک جمعیت مشخص در طی یک دوره 12 ساله". APMIS. 84A (4): 322–30. به کوشش Berge , Thorbjörn ; Linell , Folke (2009)..
  8. Lee, K. J.; Kim, Y. B.; Kim, J. H.; Kwon, H. C.; Kim, D. K.; Cho, S. W. (2008). "The alteration of enterochromaffin cell, mast cell, and lamina propria T lymphocyte numbers in irritable bowel syndrome and its relationship with psychological factors" (به انگلیسی). ISSN 0815-9319. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  9. سلول‌های غدد درون ریز روده بزرگ غیرطبیعی در بیماران مبتلا به یبوست مزمن ایدیوپاتیک در حین انتقال سریع (به انگلیسی). (۲۰۰۹) مجله گوارشی اسکاندیناوی. 34 (10): 1007–11.{{cite book}}: نگهداری CS1: سایر موارد (link)