سرویس جهانی بی‌بی‌سی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سرویس جهانی بی‌بی‌سی
نوعپخش رادیویی اخبار، گفتار، مناظره
کشور
بریتانیا
دسترس‌پذیریجهانی
شعار تبلیغاتی
  • «ایستگاه رادیویی جهان»
  • «ایستگاه رادیویی بین‌المللی بی‌بی‌سی»
ستادخانه پخش، لندن
گستره پخش
جهانی
مالکبی‌بی‌سی
افراد کلیدی
جیمی آنگوس (مدیر)
آغازبه‌کار
۱۹ دسامبر ۱۹۳۲
نام‌های پیشین
BBC Empire Service
BBC Overseas Service
External Services of the BBC
وبکستWeb Stream

Live Streaming - Internet Schedule

وبگاه رسمی

سرویس جهانی بی‌بی‌سی (انگلیسی: BBC World Service) یک پخش‌کننده بین‌المللی است که متعلق بنگاه خبرپراکنی بریتانیا معروف به بی‌بی‌سی است و توسط آن اداره می‌شود. این سرویس بزرگترین از هر نوع در جهان است.[۱] این سرویس اخبار رادیویی، گفتار و مناظره را به بیش از ۴۰ زبان[۲][۳] در بسیاری از نقاط جهان در ایستگاه‌های موج کوتاه آنالوگ و دیجیتال، رسانه جاری، پادکست، ماهواره، پخش رادیویی دیجیتال، اف‌ام و موج متوسط پخش می‌کند. در سال ۲۰۱۵، مخاطبین سرویس جهانی بی‌بی‌سی به‌طور متوسط به ۲۱۰ میلیون نفر در هفته (شامل تلویزیون، رادیو و آنلاین) رسید.[۴] در نوامبر سال ۲۰۱۶ بی‌بی‌سی اعلام کرد که طی بزرگترین توسعه خود از دهه ۱۹۴۰، پخش به زبان‌های دیگر از جمله زبان امهری و ایگبو را نیز آغاز خواهد کرد.[۵]

سرویس جهانی بی‌بی‌سی با هزینه مجوز تلویزیون بریتانیا، تبلیغات محدود[۶] و سود استودیوی بی‌بی‌سی[۷] تأمین می‌شود. همچنین بودجه این سرویس با ۲۸۹ میلیون پوند از دولت بریتانیا (تخصیص داده شده در دورهٔ ۵ ساله منتهی به سال ۲۰۲۰) تضمین شده‌است.[۸] تا اول آوریل ۲۰۱۴[۹] سرویس جهانی بی‌بی‌سی برای چندین دهه با کمک مالی دفتر امور خارجه و مشترک‌المنافع دولت بریتانیا تأمین می‌شد.[۱۰]

سرویس جهانی بی‌بی‌سی از هشت منطقه مختلف تغذیه شده و چندین برنامه مختلف را شامل می‌شود. به ترتیب: شرق و جنوب آفریقا؛ غرب و مرکز آفریقا؛ اروپا و خاورمیانه؛ قاره آمریکا و کارائیب؛ آسیای شرقی؛ جنوب آسیا؛ استرالیا؛ و بریتانیا. همچنین دو جریان آنلاین مجزا دارد که یکی از آنها بیشتر مبتنی بر پخش اخبار و معروف به «اخبار اینترنتی» (News Internet) است و ۲۴ ساعته پخش می‌شود.

ناظر کنونی سرویس جهانی بی‌بی‌سی انگلیسی، مری هاکدی است.[۱۱]

تاریخچه[ویرایش]

سرویس جهانی بی‌بی‌سی در سال ۱۹۳۲ به عنوان سرویس امپراتوری بی‌بی‌سی با پخش موج کوتاه[۱۲] شروع به کار کرد و هدف اصلی آن انگلیسی‌زبانان در سراسر امپراتوری بریتانیا بود.

جرج پنجم، پادشاه وقت بریتانیا، در اولین پیام کریسمس خود در سال ۱۹۳۲، این سرویس را برای مردان و زنانی در نظر گرفت، که با دریا، کویر یا برف ارتباطشان قطع شده و فقط صدایی که از هوا منتقل شود می‌تواند به ایشان برسد.[۱۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ "Microsoft Word - The Work of the BBC World Service 2008-09 HC 334 FINAL.doc" (PDF). Retrieved 16 February 2011.
  2. ↑ "News in your language - BBC News". Bbc.co.uk.
  3. ↑ "BBC World Service". Facebook.com.
  4. ↑ "BBC's combined global audience revealed at 308 million". BBC. 15 May 2015. Retrieved 13 February 2016.
  5. ↑ "BBC World Service announces biggest expansion 'since the 1940s'", The BBC,
  6. ↑ "Funding" (PDF). Downloads.bbc.co.uk. Retrieved October 31, 2019.
  7. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 22 April 2015. Retrieved 7 April 2015.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  8. ↑ Conlan, Tara (23 November 2015). "BBC World Service to receive £289m from government". The Guardian.
  9. ↑ "About Us: BBC World Service". British Foreign & Commonwealth Office. 22 October 2010. Retrieved 9 January 2011.
  10. ↑ "BBC World Service (BBCWS), The UK's Voice around the World". BBC. Archived from the original on 1 November 2006.
  11. ↑ "BBC - Mary Hockaday, Controller, World Service English - Inside the BBC". Bbc.co.uk (به انگلیسی). Archived from the original on 20 January 2019. Retrieved 28 July 2017.
  12. ↑ Repa, Jan (25 October 2005). "Analysis: BBC's voice in Europe". BBC News. Retrieved 16 July 2012.
  13. ↑ "Historic moments from the 1930s". BBC World Service. Retrieved 16 July 2012.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=سرویس_جهانی_بی‌بی‌سی&oldid=38884056»