ستاک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سِتاک در زبانشناسی، بُن یا ریشهٔ واژه را گویند که وند یا واژههایِ دیگر به آن میچسبند. بهعبارتی دیگر هر شاخ نورسته ٔ تازه و نازک را گویند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
آشوری، داریوش (۱۳۸۷). زبانِ باز. تهران: نشر مرکز. ص. ص۸۲. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۵-۹۵۸-۳.