سازوکار جنسی انسان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سازوکار یا مکانیک جنسی، یا به‌طور رسمی بیومکانیک جنسی انسان، به مطالعه سازوکار مربوط به فعالیت جنسی در انسان می‌پردازد. به‌طور نمونه می‌توان به مطالعه بیومکانیکی قدرت بافتهای مهبل[۱] و بیومکانیک نعوظ در مردان اشاره کرد.[۲] مطالعه سازوکار رابطه جنسی در شرایط ویژه مانند آمیزش جنسی در فضا نیز یکی دیگر از شاخه‌های این رشته‌است.[۳]

پژوهش‌گران پیشگام در این عرصه با بهره‌گیری از فناوری سونوگرافی در سال ۱۹۹۲ و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی) در سال ۱۹۹۹، دستگاه تناسلی زن و مرد را طی آمیزش جنسی مورد مطالعه قرار داده و با نقشه‌برداری و گرفتن عکس از کالبد اندام تناسلی زن و مرد، توانستند نحوه انجام آمیزش را به خوبی ثبت کنند.[۴] پژوهش‌گران از زوج‌ها در داخل دستگاه ام.آر. آی در حال انجام آمیزش جنسی، تصویربرداری کردند.[۵] این تصویرها نشان دادند که آلت تناسلی مرد به شکل بومرنگ است و یک سوم از طول آن در واقع ریشه کیر بوده و دیواره‌های واژن کاملاً به دور آن می‌پیچد.[۶] همچنین، تصویرها مشخص کردند که فضای داخلی چوچوله[۷][۸] توسط حرکات کیری-مهبلی تحریک می‌شود.[۹][۱۰] این مطالعات نشان‌دهنده آن است که نقش چوچوله بسیار مهم است و آنچه که نقطه جی نامیده می‌شود، تنها ممکن است به این دلیل وجود داشته باشد که در هنگام تحریک جنسی زن، عصب‌های چوچوله تا نزدیکی دیواره قدامی واژن کشیده می‌شوند.[۱۱]

منابع[ویرایش]

  1. Cosson, Michel; Lambaudie, Eric; Boukerrou, Malik; Lobry, Pierre; Crépin, Gilles; Ego, Anne (2004). "A biomechanical study of the strength of vaginal tissues. Results on 16 post-menopausal patients presenting with genital prolapse". European Journal of Obstetrics, Gynecology, and Reproductive Biology. 112 (2): 201–5. doi:10.1016/S0301-2115(03)00333-6. PMID 14746960.
  2. Udelson, Daniel (2007). "Biomechanics of male erectile function". Journal of the Royal Society Interface. 4 (17): 1031–48. doi:10.1098/rsif.2007.0221. PMC 2396202. PMID 17478408.
  3. Boyle, Alan (July 24, 2006). "Outer-space sex carries complications". NBC News.
  4. Silverberg, Cory (August 2, 2010). "Anatomy of Intercourse". About.com. Archived from the original on 8 July 2017. Retrieved 2 November 2020.
  5. Schultz, Willibrord Weijmar; van Andel, Pek; Sabelis, Ida; Mooyaart, Eduard (1999). "Magnetic resonance imaging of male and female genitals during coitus and female sexual arousal". BMJ. 319 (7225): 1596–600. doi:10.1136/bmj.319.7225.1596. PMC 28302. PMID 10600954.
  6. Stuttaford, Thomas; Godson, Suzi (October 6, 2007). "Taking the first steps". The Times.
  7. O'Connell, H.E.; Hutson, J.M.; Anderson, C.R.; Plenter, R.J. (1998). "Anatomical relationship between urethra and clitoris". The Journal of Urology. 159 (6): 1892–1897. doi:10.1016/s0022-5347(01)63188-4. PMID 9598482.
  8. O'Connell, H.E.; DeLancey, J.O. (2005). "Clitoral anatomy in nulliparous, healthy, premenopausal volunteers using unenhanced magnetic resonance imaging". The Journal of Urology. 173 (6): 2060–2063. doi:10.1097/01.ju.0000158446.21396.c0. PMC 1283096. PMID 15879834.
  9. Foldes, P.; Buisson, O. (2009). "The clitoral complex: a dynamic sonographic study". J. Sex. Med. 6 (5): 1223–1231. doi:10.1111/j.1743-6109.2009.01231.x. PMID 19453931.
  10. Buisson, O.; Foldes, P.; Jannini, E.; Mimoun, S. (2010). "Coitus as revealed by ultrasound in one volunteer couple". J. Sex. Med. 7 (8): 2750–2754. doi:10.1111/j.1743-6109.2010.01892.x.
  11. Buisson, O.; Jannini, E.A. (2013). "Pilot echographic study of the differences in clitoral involvement following clitoral or vaginal sexual stimulation". J. Sex. Med. 10 (11): 2734–2740. doi:10.1111/jsm.12279.

مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]