زیست‌گاز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زیست‌گاز یا بیوگاز (به انگلیسی: Biogas) از شکستن و تجزیه زیست‌توده توسط ریزاندامگان (میکروارگانیسم‌ها) و باکتری‌ها در غیاب اکسیژن به‌دست می‌آید.[۱] زیست‌گاز یک منبع تجدیدپذیر انرژی حساب می‌شود، مشابه انرژی خورشیدی و انرژی بادی. زیست‌گاز را می‌توان از زیست‌توده یا زباله‌های زیستی تولید کرد، در نتیجه سازگار با محیط زیست است.[۲]

زیست‌گاز در یک فرایند تجزیهٔ بی‌هوازی معلق منکاسید توسط باکتری‌های بی‌هوازی یا در یک فرایند تخمیر مواد قابل تجزیه از قبیل کود کشاورزی، فاضلاب، زباله‌های شهرداری، زباله‌های سبز (باغ‌ها و پارک‌ها)، مواد گیاهی و محصولات کشاورزی به‌دست می‌آید. زیست‌گاز به‌طور کلی از متان و دی‌اکسید کربن تشکیل شده، اما ممکن است مقادیر ناچیزی سولفید هیدروژن، بخار آب و زیلوکسان (اکسید سیلیکن) نیز داشته باشد.

تولید[ویرایش]

زیست‌گاز عملاً به‌عنوان یک گاز زباله تولید می‌شود. نیروگاه زیست‌گاز نامی است که به یک تخمیرکننده بی‌هوازی داده می‌شود که این دستگاه روی زباله‌ها کار می‌کند.

اجزای تشکیل دهنده[ویرایش]

  1. گاز متان حدود ۶۲ تا ۷۰ درصد.
  2. گاز کربن دی‌اکسید ۳۰ تا ۳۵ درصد.
  3. سولفید هیدروژن ، گوگرد و ازت به مقدار کم

این گاز در شرایط تهیه آزمایشگاهی با وجود ناخالصی قابل افروختن است. ارزش حرارتی|ارزش گرمایی این گاز دو و نیم برابر گرمایی است که از سوزاندن فضولات دامی تولید می‌شود.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • ویکی‌پدیای انگلیسی

پانویس[ویرایش]

  1. "What is biogas? | National Grid Group". www.nationalgrid.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-23.
  2. «About biogas and biomethane | European Biogas Association». www.europeanbiogas.eu. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۳.
  3. محمود عنبرانی (مارس ۲۰۱۱طبیعت و تکنولوژی، انتشارات آستان قدس رضوی، ص. ۳۵–۳۷

پیوند به بیرون[ویرایش]