زبان یونانی میسنی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یونانی میسنی
منطقه	جنوب بالکان/کرت
دوره	قرن ۱۶ تا ۱۲ ق.م.
تبار	هندواروپایی هلنی‌تبار زبان یونانی یونانی میسنی
سامانه نوشتاری	خط ب
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	gmy
فهرست لینگوییست	gmy
گلاتولوگ	myce1241[۱]
نقشه یونان باستان
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

یونانی میسنی (به یونانی: Μυκηναϊκή ελληνική) کهن‌ترین گونهٔ ثبت‌شدهٔ زبان یونانی است که در یونان میسنی در سرزمین اصلی یونان، کرت و قبرس بین قرون ۱۶ تا ۱۲ پیش از میلاد بدان سخن گفته می‌شد. این زبان با خط ب نگاشته می‌شد که برای نخستین بار پیش از قرن ۱۴ قبل از میلاد در کرت ابداع شده‌بود. بیشتر کتیبه‌های این زبان به صورت لوح‌های رسی در کنوسوس در مرکز کرت و پیلوس در جنوب غرب پلوپونز یافت شده‌اند. لوح‌های دیگری در موکنای، تیرینس، تبای و خانیا در غرب کرت یافت شده‌اند.^[۲] مایکل ونتریس در سال ۱۹۵۲ زبان این لوح‌ها را کشف کرد و تا پیش از این تاریخ، نوع زبان آن‌ها نامشخص بود.

الفبا[ویرایش]

خط ب دارای ۸۷ نشانه هجا و بیش از ۱۰۰ اندیشه‌نگاشت بود. کهن‌ترین اثر مکتوب به میسنی و خط ب مربوط به سال ۱۴۵۰ پیش از میلاد است.^[۳]

علائم شناخته‌شده از خط
	-a		-e		-i		-o		-u
	𐀀	a *۰۸	𐀁	e *۳۸	𐀂	i *۲۸	𐀃	o *۶۱	𐀄	u *۱۰
d-	𐀅	da *۰۱	𐀆	de *۴۵	𐀇	di *۰۷	𐀈	do *۱۴	𐀉	du *۵۱
j-	𐀊	ja *۵۷	𐀋	je *۴۶			𐀍	jo *۳۶
k-	𐀏	ka *۷۷	𐀐	ke *۴۴	𐀑	ki *۶۷	𐀒	ko *۷۰	𐀓	ku *۸۱
m-	𐀔	ma *۸۰	𐀕	me *۱۳	𐀖	mi *۷۳	𐀗	mo *۱۵	𐀘	mu *۲۳
n-	𐀙	na *۰۶	𐀚	ne *۲۴	𐀛	ni *۳۰	𐀜	no *۵۲	𐀝	nu *۵۵
p-	𐀞	pa *۰۳	𐀟	pe *۷۲	𐀠	pi *۳۹	𐀡	po *۱۱	𐀢	pu *۵۰
q-	𐀣	qa *۱۶	𐀤	qe *۷۸	𐀥	qi *۲۱	𐀦	qo *۳۲
r-	𐀨	ra *۶۰	𐀩	re *۲۷	𐀪	ri *۵۳	𐀫	ro *۰۲	𐀬	ru *۲۶
s-	𐀭	sa *۳۱	𐀮	se *۰۹	𐀯	si *۴۱	𐀰	so *۱۲	𐀱	su *۵۸
t-	𐀲	ta *۵۹	𐀳	te *۰۴	𐀴	ti *۳۷	𐀵	to *۰۵	𐀶	tu *۶۹
w-	𐀷	wa *۵۴	𐀸	we *۷۵	𐀹	wi *۴۰	𐀺	wo *۴۲
z-	𐀼	za *۱۷	𐀽	ze *۷۴			𐀿	zo *۲۰

منابع[ویرایش]