زبان مانیپوری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان مانیپوری
Manipuri, Meitheilon, Meeteilon, Kathe
ꯃꯤꯇꯩꯂꯣꯟ
منطقهشمال شرق هند، بنگلادش، میانمار
قومیتMeitei و Pangal
شمار گویشوران
2 میلیون سخنور L1  (بدون تاریخ)
1 میلیون سخنور L2
گونه‌های نخستین
Ancient Meitei
(1445 BC – 17th cent. AD)
  • Medieval Meitei (18th – 19th cent. AD)
    • زبان مانیپوری
گویش‌ها
  • Standard Meitei
  • Pangal
  • Sekmai
  • Andro
  • Kakching
  • Khurkhul
  • Moirang
  • Phayeng
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 هند (مانیپور)
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹mni
ایزو ۳–۶۳۹یکی از:

mni – Meiteilon

omp – Old Manipuri
فهرست لینگوییست
omp Old Manipuri
گلاتولوگmani1292[۱]

زبان مانیپوری با بیشنوپریا مانیپوری زبانی از خانواده زبانی چینی تبتی است که در منطقه آسام، مانیپور، تریپورا و نیز بخش‌هایی از بنگلادش و میانمار قریب به ۱۱۵٫۰۰۰ نفر گویشور دارد. نیمی از واژگان این زبان قرضی بوده که عمدتاً از سنسکریت و فارسی به آن راه یافته‌اند. شمار دیگری نیز منشا انگلیسی دارند. این زبان گویش‌های متعددی دارد و به الفبای دیواناگری نوشته می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Manipuri". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)