زبان لائوسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لائوسی
ພາສາລາວ
زبان بومی درلائوس
تایلند (ناحیه شمال شرقی تایلند)
کامبوج (استونگ ترنگ، پریا ویهار و راتاناکیری)
ویتنام (دین بین، لای چو و سون لا)
قومیتلائو
ایسان
شمار گویشوران
۳۰ میلیون[۱]  (بدون تاریخ)
کرا-دای
گویش‌ها
لائوسی شمالی
لائوسی شمال شرقی
لائوسی مرکزی
لائوسی جنوبی
لائوسی غربی
الفبای لائو در لائس
الفبای تای در تایلند
بریل تایلندی و لائوسی
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 لائوس
انجمن ملل آسیای جنوب شرقی اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا[۲]
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
تنظیم‌شده توسطپژوهشکده علوم تربیتی وزارت آموزش و ورزش
و
مؤسسه علوم اجتماعی، دانشکده هنر، دانشگاه ملی لائوس
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹lo
ایزو ۲–۶۳۹lao
ایزو ۳–۶۳۹یکی از:

lao – لائوسی لائوس

tts – [[ایسان (لائوسی تایلند)]]
گلاتولوگlaoo1244  (Lao)[۳]
nort2741  (Northeastern Thai)[۴]
زبان‌شناسی47-AAA-c
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان لائوسی (لائوسی: ລາວ) که گاهی به عنوان لائو شناخته می‌شود، زبان کرا-دای مادری مردم لائوسی است. این زبان در لائوس، جایی که زبان رسمی حدود ۷ میلیون نفر است، و همچنین در شمال شرقی تایلند، جایی که حدود ۲۳ میلیون نفر از آن استفاده می‌کنند، که معمولاً به آن ایسان گفته می‌شود، صحبت می‌شود. لائوس به عنوان زبان میانجی در میان شهروندان لائوس عمل می‌کند، چرا که مردم تقریباً به ۹۰ زبان دیگر نیز صحبت می‌کنند که بسیاری از آن‌ها با لائوسی یا دیگر زبان‌ها ارتباطی ندارند.[۵]

لائوسی یک زبان نواخت‌بر و تحلیلی است، شبیه به سایر زبان‌های کرا-دای و همچنین چینی و ویتنامی.[۶] گفتار لائوسی با تایلندی و ایسان، همچنین زبان‌های تای جنوب غربی، به‌طور متقابل قابل درک است، تا جایی که گویشوران آن‌ها قادر به برقراری ارتباط مؤثر با یکدیگر و صحبت کردن به زبان‌های مربوطه خود هستند. این زبان‌ها با خط‌های کمی متفاوت نوشته می‌شوند، اما از نظر زبانی مشابه هستند و به‌طور مؤثر یک زنجیره گویشی را تشکیل می‌دهند.[۷]

اگرچه هیچ زبان معیار رسمی وجود ندارد، گویش وینتیان به زبان معیار واقعی در لائوس و گویش کون کن در نیمه دوم سده بیستم به زبان معیار بالفعل در ایسان تبدیل شده‌است.[۸]

واژگان[ویرایش]

زبان لائوسی عمدتاً از واژگان بومی لائوسی تشکیل شده‌است. با این حال، به دلیل بودیسم، پالی اصطلاحات فراوانی را، به ویژه در رابطه با مذهب و در گفتگو با اعضای سانگها، بیان کرده‌است. به دلیل نزدیکی، لائوس بر زبان‌های خمری و تایلندی و بالعکس تأثیر گذاشته‌است.

نوشتار رسمی دارای تعداد بیشتری از وام‌واژه‌ها است، به ویژه پالی و سانسکریت، همان‌طور که لاتین و یونانی بر زبان‌های اروپایی تأثیر گذاشته‌اند. برای احترام، از ضمایر (و ضمایر رسمی‌تر) به اضافه جملات پایانی با ແດ່ استفاده می‌شود. عبارات منفی با پایان دادن به عبارت مودبانه‌تر ດອກ ساخته می‌شوند.

پس از تقسیم جهان لائوسی‌زبان در سال ۱۸۹۳، فرانسوی به مدت شصت سال تا سال ۱۹۵۳ که لائوس به استقلال کامل دست یافت، به عنوان زبان اداری تحت‌الحمایه لائوس فرانسه حضور داشت.[۹] روابط نزدیک سلطنت لائوس با فرانسه، ترویج و گسترش زبان فرانسه را تا پایان جنگ داخلی لائوس ادامه داد، زمانی که سلطنت حذف شد و موقعیت ممتاز فرانسویان شروع به زوال کرد. بسیاری از وام‌گیری‌های اولیه برای اصطلاحات فرهنگ غربی از طریق فرانسه وارد شد.

نوشتار[ویرایش]

الفبای لائوسی از الفبای خمری امپراتوری خمر در سده چهاردهم میلادی گرفته شده‌است[۱۰] که در نهایت در الفبای پالاوا در جنوب هند ریشه دارد که یک خط براهمی است. گرچه خط لائوسی شباهت به تایلندی دارد، لائوسی دارای حروف کمتری نسبت به تایلندی است، زیرا در سال ۱۹۶۰ ساده شد تا کاملاً «واجی» باشد، در حالی که تایلندی بسیاری از املاهای تاریخی را حفظ می‌کند که یکسان تلفظ می‌شوند.[۱۱]

حرف IPA BGN/PCGN ALA/LC یونی‌کد
k k k/k k
kh ufu kh
kh kh/k kh
ŋ ng ng/ng ng
t͡ʃ ch ch/t c
s s s/t s
s x s/t s
ɲ gn/y ny/— ny
d d/t d/t d
t t t/t t
th th/t th
th th/t th
n n n/n n
b b/p b/p b
p p p/p p
ph ph/p ph
f f f/p f
ph ph/p ph
f f f/p f
m m m/m m
j y y y
ຣ * r r r r
l l l l
w v/o v w
h h h h
ອ** o
h h h h

منابع[ویرایش]

  1. "Lao (Laotien)". Inalco. 20 January 2017. Archived from the original on 5 December 2018. Retrieved 17 October 2018.
  2. "Languages of ASEAN". Archived from the original on 5 May 2019. Retrieved 7 August 2017.
  3. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Lao". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  4. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Northeastern Thai". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  5. "Lao". About World Languages. Archived from the original on 2017-12-27. Retrieved 2016-05-25.
  6. "Lao". Ethnologue (به انگلیسی). Archived from the original on 2020-11-27. Retrieved 2020-12-19.
  7. "Ausbau and Abstand languages". Ccat.sas.upenn.edu. 1995-01-20. Archived from the original on 2013-01-19. Retrieved 2012-07-08.
  8. Hays, Jeffrey. "LAO LANGUAGE: DIALECTS, GRAMMAR, NAMES, WRITING, PROVERBS AND INSULTS | Facts and Details". factsanddetails.com (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-03-02. Retrieved 2020-12-19.
  9. L'Organisation internationale de la Francophonie (OIF).
  10. Benedict, Paul K. (August 1947). "Languages and Literatures of Indochina". The Far Eastern Quarterly. 6 (4): 379–389. doi:10.2307/2049433. JSTOR 2049433. S2CID 162902327. ProQuest 1290485784.
  11. Unicode. (2019). Lao. In The Unicode Standard Version 12.0 (pp. 635-637). Mountain View, CA: Unicode Consortium.

پیوند به بیرون[ویرایش]

الگو:موضوعات لائوس