زبان آدیغی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان آدیغی
زبان آدیغی
چرکسی غربی
адыгабзэ
زبان بومی در	آدیغیه (روسیه), ترکیه
قومیت	چرکس
شمار گویشوران	۵۷۵٬۹۰۰ (۲۰۰۵–۲۰۱۵)
تبار	قفقازی شمال غربی چرکسی زبان آدیغی; ;
سامانه نوشتاری	سیریلیک (کنونی); لاتین (تاریخی); عربی (تاریخی)
وضعیت رسمی
زبان رسمی در	آدیغیه
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹	ady
ایزو ۳–۶۳۹	ady
گلاتولوگ	adyg1241
	Dپراکندگی آدیغی در آدیغیه، روسیه (۲۰۰۲)
	این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان آدیغی یا آدیگه^[۳] (به انگلیسی: Adyghe) از زبان‌های قفقازی و از گروه زبان‌های قفقازی شمالی رایج در خاورمیانه و قفقاز است که حدود پانصد هزار نفر گویشور دارد. در اصل گویشوران این زبان اهل آدیغیه در قفقاز بوده‌اند که به مکان‌های گوناگون مهاجرت نموده‌اند. متکلمان این زبان امروزه در کشورهای روسیه، اردن، ترکیه، اسراییل، آمریکا، مقدونیه و عراق بسر می‌برند. این زبان در گذشته با خط فارسی به گونه‌ای که برای آدیغی مناسب سازی شده بود نوشته می‌شد. از سال ۱۹۲۷ الفبای لاتین را بکار گرفتند و امروزه به خط سیریلیک نوشته می‌شود.

شیوه نگارش[ویرایش]

↑ "Adyghe". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 2018-08-03.
↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Adyghe". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
↑ «زبانهای ایبری - قفقازی». مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. بهار ۱۳۷۴.

ن ب و زبان‌های روسیه
زبان فدرال	روسی
زبان‌های رسمی ایالتی	آبازی آدیغی آغول آلتای آلتایی جنوبی آواری آذربایجانی باشقیری بوریاتی چچنی چوواشی تاتاری کریمه دارگوا اینگوشی کاباردی قالمیق کاراچایی-بالکاری خاکاسی کومی قموقی لاکی لزگی ماری تپه‌ای مرغزاری موردوویایی ارزیا موکشا نوقایی آسی روتول یاقوتی تبرسرانی تاتی تاتاری ساخوری تووایی اوکراینی اودمورت
زبان‌های با وضعیت رسمی	چوکچی دولگانی اون اونکی فنلاندی کارلیایی قزاقی خانتی کومی-پرمیاکی مانسی ننتسی سلکوپی وپس یوکاغیر یوکاغیر شمالی یوکاغیر جنوبی
خط‌ها	الفبای سیریلیک بریل سیریلیک الفبای زبان لاتین خط مغولی
زبان‌های روسیه ویکی‌پدیا در زبان‌های روسیه